Bir tarafta Saraylar, ejder meyveleri, binlerce koruma, gırla araç konvoyu ve uçaklar...

Diğer tarafta Acun Ilıcalı’nın Covit 19 sebebi ile uzaktan eğitime bilgisayar ve tableti olmayan çocuklar için düzenlediği yardım kampanyası.

Artık internetide komşudan rica eder bağlanıverirdik.

Ama neyse ki şubat ocaktan, eylül de ağustos tan çok daha çokomelli olacaktı.

Çünkü müjdeler olsun doğalgaz bulmuştuk. Ama asıl müjde doğalgaz bulan bir ülkede doğalgaza yüzde 34.7 zam yapılması idi.

Ve 6 yıldır gökyüzünden süzülen uçağımızı göremesekte tek tesellimiz havaya bakmaktan boyun fıtığı olmadığımız için şükretmek olmuştu.

Ki daha üreteceğimiz arabalarla milletin a..ına koyan Cengiz’in yaptığı yamalı ve çöken yollarda driftler atıp patiler çekecektik.

Ve bütün bu olumsuzluklara rağmen bizi kıskanan bir batının olması çok ilginçti!

Neyimizi kıskanıyorlardı ki?

10 liraya bile muhtaç durumda olan bir ülkenin öğrenci ve çocuklarına Maliye ve Milli Eğitim Bakanlığının değilde Acun Ilıcalı’nın, yada yardıma muhtaç insanlara Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının değil de Haluk Levent’in sahip çıkıyor olmasını mı.?

Yoksa israf ve kul hakkı yemenin haram olduğunu söyleyen bir din adamını 1 milyonluk mercedes’e binmesini mi?

Oysaki 10 milyar lira bütçeye sahip olan Diyanet İşleri Başkanlığı camilerde “cami yapımı, kuran kursu, Filistin'e ve Myanmar” dışında bir kere olsun bu ülkenin (Lösemi ve SMA hastası çocukları) için yardım topladığına şahit olanımız var mıydı?

Ve “Akp’ye üye ol Sarayda birgün geçir” kampanyası mükemmel bir fikirdi. Böylelikle hem açlık sınırında yaşayan 16 milyona yakın insanımızı doyurmuş hem de sokaklarda yaşayan 70 binden fazla insanımızı kendi yaptırdığı sarayında konaklatmış olurdunuz...