Hiç unutmam 90’lı yıllardı daha tv yaygın değildi bizim evimizi bırakın köyde bile tv yoktu. Babamın genelde misafirleri yoğun olurdu bazen şahit olurdum konuşmalara bir gün gelecek ABD her eve bir şeytan koyacakmış diye konuşmalar zaman olurdu. Bunun nasıl mümkün olabileceğini düşünür dururdum o zamanlar. Şimdi anladım ki o gün konuşulanlardan fazlası oldu.

Sadece evi bırakın herkesin cebinde bile heryere ulaşabileceği bir telefon var. Bu haftaki köşe yazımda Çanakkale’den giremeyenlerin çanaktan nasıl girdiğini kaleme alacağım.
Osmanlı’yı algı operasyonları ile kötü ilan edenler Çanakkale’den  giremediler yahudilerin büyük oyunu Çanakkale’de bozguna uğradı ve planları ver taraf oldu.
Ama hiç pes etmediler dünyayı yöneten yahudi lobileri kirli ve kanlı yeni oyunlar kurmaya devam ettiler.
Tabi Çanakkale’de neden giremediklerini iyi anlamışlardı. Orada yırtık ayakkabı, karnı yarı aç cephanesiz bir devri batırıp yeni bir devri açan 15’lik delikanlıların sahip oldukları iman ve inançtı.
Bu inancın önlerine engel olduğunu anladılar bu nedenle kirli oyunlar artık cephede değil sosyal mecralarda... Bozguna uğratmak istedikleri de işte bu ruhtu.
Daha edemediler ama yara almış bir haldeyiz nasıl mı?
Rutine dönüp bir günlük hayatınızın nasıl yaşadığınıza bakın Müslüman bir ülkeyiz diyoruz.
1-      Milletin bir kısmı at eşşek yarışları peşinde
2-      Bir kısmı milli piyango gibi şans oyunları
3-      Kimi kahvede oyun derdine düşmüş sabah akşam al kızı ver papazı
4-      Kimi futbol amigosu gibi takım tutar işini futbol takımları kadar takip etmez.
5-      Evde durum daha vahim anneler bacılar Esra Erol ve Müge Anlı gibi programları ellerinde mendille izler bir haldeler.
6-      Politika peşinde koşanların sayısı belli değil!
7-      Gençliğe bakıyoruz berbat bir haldeler okulmuş gelecekmiş anne babaymış kimsenin umurunda değil Anadolu insanından eser kalmayacak bir devre doğru 7. viteste gidiyor.
8-      Kimi kumarbaz olmuş
9-      Hele bir kesim var ki elinde torba bir poşet toz satıyor.
10-     En çokta anneler vahim durumda çocuklarına bile tahammülleri kalmamış psikolojileri alt üst olmuş çünkü evde çanak var gökyüzünde uydu var.

Şimdi size sorarım kazandığı 3-5 kuruş maaşını at eşşek yarışlarına, şans oyunlarına kumarda hovardalıkta maç peşinde kahvede harcayan bir gençliğin bir neslin beynine çanaktan girmiş olmuyorlar mı?
Hem de öyle bir girmişler ki ne yapsak ne etsek nasıl çıkarırız bilmiyorum.
Bu arada sadece çanaktan değil midemize de girdiler genlerimizle oynadılar oynamaya da devam ediyorlar.
Tükettiğimiz hiç bir ürün sağlıklı olmadığı gibi yaşamımız için büyük tehdittir. Gel gör ki artık nasıl anlatacağız bilmiyorum anlatınca insanların bakışları değişiyor hemen bu saçmalıyor diyor içinden.
İnsanların artık bir çoğu yazıları haberleri değil sadece başlıkları okuyor bir durumu gelmiş.
Peki ne olcak sizce ne yapmak lazım
1-      Önce çocuklarımızı aile ortamından uzaklaştırmamız gerekiyor.
2- 12 yaşlarına kadar dizimizin dibinde olmalarını sağlamak gerekiyor.
3-      Partici olmayı değil adaletli birer insan olmayı öğretmemiz gerekiyor.
4-      Tv’nin kirli yüzünden onları korumamız gerekiyor.

Dijital çağda maalesef madalyonun böyle bir yüzü var.
Hal böyle olunca üretim yok, sevgi saygı yok olmak üzere 10 yaşındaki bir çocuk babasına kanka diyor.
Ve en kötüsü balık hafızalı bir millet olmak üzereyiz dersem yetersiz olur.
Belki de çok değil ama bir yerlerden başlamak lazım herkes şapkasını önüne koysun beyler bayanlar nerde yanlış hata yapıyoruz ancak düşünerek aklımızı kullanarak küresel güçlerin oyununu bozarız.

Çocuklarımızı güzel yarınlara hazırlamak için yapılabilecek onlarca şey mümkünken onları tv ye hapis etmeyelim. İşte o zaman geleceğimizi teminat altına almamız mümkün olabilir.

Kalın selametle.