Karne asla ölçü değildir

"Genellikle karne ile ilgili anne babaların tutumu; sene içerisinde çocuğun okula nasıl gittiği ile ilgili. Fazla bilgisi ya da ilgisi olmayan anne babanın tek ilgilendiği günün karne günü olduğu durumlarda çocuk üzerinde ciddi bir travma etkisi yaratıyor” diyen Prof. Dr. Nevzat Tarhan, “Derslerin ne olacağı ile ilgili zihnini yormamış bir anne-babanın karneyi okuması çok hatalı olabiliyor. Mesela karneyi eline alıyor ‘Şu kadar geçmiş, şu dersler düşük ya da şu kadar dersten kalmış neden bu derslerden kaldın bu kadar? Seni büyüttük bu kadar sana bu kadar emek verdik’ diye söylediği zaman çocuk böyle durumlarda bir şey öğrenemiyor: Bu karnedeki amaç ne? Karne, gencin bir dönem ya da bir sene yaptığı çalışmanın olumlu olumsuz yönlerinin bir sonucudur ve bu sonucu görmesidir. Normalde bu sonuca ulaşması için neler yaşandı bununla ilgili anne babanın genç ile ortak bir çabası olması gerekiyor” şeklinde konuştu.

1 senelik iş
“Bir ilgisiz anne babanın yaklaşımı var bir de sağlıklı anne babanın yaklaşımı var. Burada en çok yapılan hata; karnenin sanki iyi karne değil de çocuğun iyi insan olup olmadığının, çocuğunun sevilip sevilmediğinin belgesi gibi okunması” diyen Prof. Dr. Nevzat Tarhan, sözlerini şöyle sürdürdü:
“Çocuğun karnesi, çocuğun sadece 1 sene çalıştığı derslerin sonucudur. Onun iyi insan olup olmadığının onun, değerli olup olmadığının ölçüsü değildir. Bunun bilinmesi gerekiyor. İlgili olan bir çocuk zaten karnesinin ne olacağını yüzde 90 tahmin edebiliyordur. Burada karne zayıf olduğunda en çok yapılan; çocuk eve gelmiyor, saklıyor, başkasına gidiyor ilişkileri bozuluyor. Çocuğun kişiliğini değil davranışlarını övmek gerekiyor. Kişiliğini değil çabalarını eleştirmek gerekiyor.