Geçenlerde kadim dostum Sezai Sami elime bir kâğıt sıkıştırdı sonra bakarsın dedi. Birlikte olduğumuzda hiç söz etmedi ayrılıp giderken  “hoşça kal” dedi ve verdiği “notu” okuyup anlamamı istedi. Bende birlikte okuyup anlamamızı istiyorum ve yakınlarımıza dostlarımıza geri alamayacağımız ağır sözler söylemeden önce düşünmenizi isterim.
“HOŞÇA KAL
Sevmek, sevilmek,
beğenmek, beğenilmek,
hasılı bizim olan yaşamımızı sevdiklerimizle 
paylaşarak
mutlu olarak yaşamamız gerek. 
Oysa:
Bizi dünyaya getiren ana/babamızı 
Ve sonra kardeşlerimizi, akrabalarımızı 
Çocuklarımızı, torunlarımızı seçme,
Derimizin rengini değiştirebilme şansımız var mı?
........................
Oysa düşüncemizi dünyaya bakışımızı 
Ülkemizin ekonomik, politik ve sosyal yapısını
değiştirebilme şansımız var. 
Mesleğimizi işimizi zevklerimizi 
Arkadaşlarımızı, sevdiklerimizi 
Dahası sevgilimizi, eşimizi seçebilme şansımız var.
...............................
Fakat yaşın elliyi belki altmışı geçmiş ve bu sürede 
özellikle gençliğinin en güzel yıllarını
inançların uğruna 
kör bir hücre de geçirmiş olsan da
yaşamında çok badireler geçirsen de 
ekonomik durumun kötü olsa da  
sevdiklerinin ve yakınlarının 
hal ve tavırları kırıcı  bıktırıcı
yaşamı  çekilmez bir hale getirip
gam ve kedere sürüklüyorsa 
düşün geçmişi gelecek için 
boş yere kendini  yorma 
........................
Ne ağzından çıkacak kötü bir söz 
ne eline alacağın her hangi bir şey
sana bir şey getirmez.
Onca zaman sabretmiş isen bunlara
Geçirmiş olduğun güzel günlerin anısına
Kanından canından o güzel çocuğun hatırına 
Son kez dahi olsa birkaç iyi söz çıksın ağzından.
Katlanılmaz denilen durumlara katlanmak,
Onurlu duruş sergilemek ve hoşça kal demek
Sonra koy ver onları 
Yaşamın sonsuzluğuna
Sen, 
senin olanı yanına alarak.”