İktidar olmayı kim istemez ki? İktidar olmak ve onun ayrıcalıkları ile nimetlerinden faydalanmak.
İktidar olmak, yönetici, yöneten yani baş olmak,
Askere gidenlere söylenir “baş olda nerenin başı olursan ol”.
Mahalle muhtarı,
Belediye başkanı,
Dernek, kulüp, kooperatif, meslek odası, baro, aklınıza gelebilecek demokratik kitle kurumu,
Partilerin ilçe, il ve genel başkanı
Milletin vekili, bakanı ve başbakanı olmak ayrıcalık ama bir o kadar da sorumluluktur.
Günümüzde sorumluluğu bir kenara koyarsak ayrıcalık ve nimetleri görmek gerek.
Seçimlerin gündeme gelmesiyle var olan koltuklarda oturanlar ile o koltuklara aday olanlar ortalıkta görünmeye başlar ve aday enflasyonu görülür.
En küçük bir yerin ya da kurumun adayı, adaylık sırasında afiş, pankart, el ilan, yemekli ve yemeksiz toplantı gezi, 
Geziler için araçlar ayrıca aklınıza  gelebilecek birçok harcama,
Peki, bu değirmenin suyu nereden gelir?
Araştırmacılar açıkça belirtir;
Muhtarlık için 50/100 bin lira,
Belediye meclis üyeliği için 400/500 bin lira,
Belediye başkanlığı için 900 bin/bir milyon lira
Milletvekilliği adaylığı için 500/600 bin lira 
Sıradan bir dernek ve benzeri için en az 10/50 bin, 
Varın vekillikte veya meclis üyeliğinde seçilebilecek sırada olmak için harcanan     paraya.
Harcanan para nasıl elde edildi 
Ya da kim ve neden yardım etti?
Sormasını bilmek gerek
Her hangi bir şeyin sebebi etkileri mutlak vardır.
İktidara, yönetime gelenler geldikleri yerin nimetlerini, ayrıcalıklarını destekçileriyle birlikte paylaşır.
Destekçilerde kaz gelecek yerden tavuğu eksik etmez.
Ülkenin adli kurumu hâkim ve cumhuriyet savcıları, Danıştay, Yargıtay, Sayıştay ve diğer devlet denetçileri bu gibi konulara neden el atmıyor?
Memur ya da işçinin aldığı maaş, esnaf, sanayici ve tüccarın ürettiği sattığı mal  belli maliye tarafından da denetleniyor. 
Bu kişinin bu kadar parayı biriktirip harcaması imkânsız, şans oyunları da oynasa gelirini beyan etmesi gerekir tekrar soruyoruz bu değirmenin suyu nereden gelmekte?
Haksız kazanç, gayri meşru gelir, kara para iktidar koltuğunda oturanları her zaman şaibeli yapacaktır.
Salt iktidar koltuğunda oturan değil o     koltuğa destek veren onun eli ayağı olan kim varsa nimetlerinden beslenenler de dâhil olmak üzere denetlenmeli. Devlet/ kamu görevlisi, karı/koca çalışmış ve emekli olurken ancak bir ev sahibi olurken, birilerinin çalışmayan eşleri evleri arabaları olup çocuklarını özel okullarda okutmakta.
Hükümet nedense son yıllarda nereden buldun yasasını işlemden kaldırırken denetçilerin yasal olarak hesap sormasını da engellemekte. 
Ne diyelim bu ülkede iktidarda olma aşkı, çıkar ve menfaatle birlikte yürümekte. Acaba bu seçimde de kimlere “yürü be kulum kim tutar seni” denildi.