Derinden bir çığlık yükseliyor, “Sahipsiz Mardin!”
Bir an içim burkuldu, ‘hüzünlendim…’
Ne kadar içten içe baltalansa da turizmle ayağa kalkan bir şehir.

Avrupa da olsa bahtı kaderi çok farklı olur kıymetine kıymet katardı Mardin
Son yıllar da yaptığı turistik ve sanayi harekâtıyla bilinen bir şehir’
‘Covid-19 belası…ile sarsılıyor her yer gibi
Bu şehirde, ‘zarar görmeyen hane yok gibi…’
Sormak istiyorum, ‘onarmak…’ kime düşer?
“Ayağa Kalk Mardin!”
Mardin’de, hâli hazırda Merkez ve İlçelerde, yüzlerce Dernek Yönetimleriyle Ne Yapıyor bilen var mı?

Derneklerin üye sayısı, On binlerle ifade ediliyor.

Sakarya’da ırkçı şerefsizlerin Mardin’li sezonluk işçilere yaptığı saldırıya her kesimden kınamalar yağarken, güya şehri ve hemşerilerini temsil eden STK’lar sessiz…

O anneye vurulan tokat kardeşliğe sevgiye insanlığa vuruldu anlamadınız mı?...

Korkuları ne anlamak mümkün değil…
“Mardin STK’ları kendi reklam ve etiketi peşinde koşan başkan ve yönetim kurulları ile acınacak halde”

Bu nasıl, ‘Sivil Katılım…’
Bu nasıl,  ‘ilim, irfan, aydın ocakları…’
Bu nasıl,  ‘örgütlü toplum…’
Mardin, “medeniyet, tarih ve asaleti bir araya getiren şehir!”
Bilge Kişileri, Kamil İnsanları vardı!
Bu şehirde, ‘bir şeyler mi değişti’ bilemem?
Bir Şehrin, ‘Olmazsa Olmazları…’
Bir şehrin, ‘bilge…’  danışmanlara ihtiyacı var!
Bir şehrin, ‘kanaat önderlerine…’ ihtiyacı var!
Bir şehrin, ‘dinamik ve üretken…’ aydınlara ihtiyacı var!
Bir şehrin, ‘memlekete hizmet ruhu taşıyan…’ sivil örgülere ihtiyacı var!
Şu şehir, kendi meselesinde,
‘Bir akıl, Bir yürek, Bir ortak payda…’ oluşturabilecek
Şu şehirde, ısrarla altını çiziyorum;
Tenkit veya eleştiri kadar,  ‘Teklifler…’  getirebilecek beyinlere verilecek şanslara ihtiyaç var?
O teklifler, bir çekirdek gibi ‘toprağa atılsa…’
Bir fidan misali, ‘bakıma alınsa…’
Yeşerse, göyerse… Meyveye dursa… hayali bile çok güzel…
Oysa, ‘Şehrin Sivil Hayatı…’ o kadar önemlidir ki?

Bu şehirde bizim en büyük kaybımız, “Sivil Hayatın kendi ekseninden çıkmasıdır!”
Değişmek mi; ‘kendimize döneceğiz’  Kendi ‘kimliğimize…’
Sonrasında…
Bu ülkede, coğrafyada artık, “Yürekler” konuşmaya,
Vicdanların sesi yükselmeye,
Bir Hoşseda,  “mezopotamya Yunus’tur” diyecek, asırlara…
Öyle ki, ‘mayasında aşk’ var,  ‘gönül dili’ var,
Bu coğrafyada; Kürt, Türk’e ‘mazim’  diyecek…
Türk, Kürde ‘kardeşim’ diyecek…
olması gereken bu “sadece bu….

VESSELAM