Geçmiş yüzyıllarda toplumsal yaşamı tehdit eden açlık ve salgın hastalıkla gerçekten baş edilemediği gibi 21. yüzyılda yine bunlar sorunların başında gelmekte. Özellikle geçen yılın sonunda Çin'de baş gösteren "covid-19" ilgili ülkenin yöneticileri tarafından önemsenmedi basite alındı. Açlık ve susuzluk dün olduğu gibi, bugünde çoğu ülkelerin yöneticileri tarafından ciddiye alınmıyor. Yardım ve bağışlarla taşıma suyla değirmeni döndürmeye çalışmaktalar. Açlık, susuzluk ve bunların getirdiği salgın hastalıklar bizi ve diğer canlıların yaşamlarını tehdit etmeye devam ediyor. Birileri, devleti yönetenler egemen güçler topluma sürü bağışıklığını layık görürken kendileri yüksek korumalar içinde zevki sefa sürmekte. 

Toplumsal yaşamın günümüze gelene kadar ki süreçte üretim ilişkileri üretim aletleri üretici güçler ve bundan ötürü toplumsal ilişki biçimleri değişse bile egemen güçlerin sömürü ve baskı aracı olarak kullandıkları devleti yönetim anlayışı aynı biçimde devam etmekte. Devlet yöneticileri yurttaşların yaşamlarını yaşanır hale getirmekle mükellef olmasına rağmen sorumluluklarını yerine getirmiyor. Yöneticilerin varsa yoksa bireysel çıkarları ve menfaatleri ön planda. Oysa devlet planlı ekonomi planlı kalkınma ve yurttaşların katılımıyla birlikte yönetim olması gerekir.

Tarım ve sanayi üretiminin plansız ve verimsizliği bir sonraki yıllara bedeli ağır olan koşullar bıraktı. Tarım üretimi yapılacak alanların daralması ardından sanayi üretiminin önlemini almadan çevreye verdiği kirlilik doğayı yaşanmaz hale getirdi. Susuzluk ardından açlık ile yoksulluk ve salgın hastalıklar en güçlü denilen ekonomi devlerini sarstı. Ürettiklerini satamamak, sattıklarının parasını alamamak ve eşitsizlik üzerine kurulu ekonomilerini allak bullak etti.

Yaşadığımız ekonomik toplumsal sistemde "insanın adı yok". Açlık, yoksulluk, susuzluk, salgın hastalık ve kapitalist/emperyalist sömürüye karşı mücadele tek başına olmuyor. Bu nedenle " emek, ekmek, temel insan hakları ve özgürlük" çerçevesinde doku uyuşması ve bileşeni olanlar yan yana gelmek zorunda. Kendi aralarında sorunlara karşı bakış ve mücadele anlayışları farklı bile olsa temel sorunlarda uzlaşması gerekir. Birçok meslek örgütleri, kadın ve öğrenci toplulukları temel soruna karşı dayanışma içinde olup birlikte hareket etmekte. Sorunlara karşı duyarlı topluluklar gittikçe artmakta.

Bireyler ve toplum zor ve darda olduğu günlerde güvenecek ve sığınacak bir liman aramakta. Her meslek içinde "önce insani değerler" anlayışını savunup yaşama geçiren birçok kişi var. Bu kişiler zalimin zulmüne, haine, işbirlikçiye, içten pazarlıkçıya, açlığa, yoksulluğa, susuzluğa ve salgın hastalıklara karşı mücadelecidir örnektir "güzel insan". "Güzel insan" mücadele ederken kendini ayakta ve diri tuttuğu gibi daha çok dirençli ve üretken olup başkalarını da ayakta ve diri tutandır.

Toplumsal tarihimize baktığımız da"güzel insan" zor yetişmekte zor bulunmakta. Keza toplumumuz bunların varlıklarını yitirdikten sonra anlamakta. Oysa kararlı, mücadeleci, inatçı kişilikleriyle toplumsal yaşamımıza dokundular. Onlardan geriye "örnek" değerler kaldı. Yaptıkları ve yarattıkları tutum suya atılmış bir taş misali aradan yıllar geçmiş olsa da dalgaları hala büyümekte. İşte onlardan bir "örnek" bir "doktor". Pandemi günlerinin başında bir hastanın hastalığı konusunda görüşü alınmak için bulunduğu ortamdan kaptığı sanılmakta. Hastalığı kendinde hissetmesiyle ailesini ve çevresini karantinaya alırken risk gurubuna giren yakınlarını hemen uzaklaştırdı. Yapılan testler tekrar pozitif çıktığında hastaneye yatırıldı.

Meslektaşları, ailesi ve dostları onun güçlü biri olduğunu biliyordu ama bu covid-19 bilinen bir hastalık değildi. Uzun bir süre yoğun bakımda kaldı birçok tedavi uygulandı sonuç iyiye gidiyordu ve yoğun bakımdan çıkmıştı. Fakat uygulanan tedavi ve verilen ilaçlar bedende ağır tahribat yaptı. Sevdikleriyle güzel ve mutlu günler görmek istiyordu, hatta "Deniz'iyle" eğitimi ve geleceği üzerine konuşacaktı, olmadı. Olmadı "Örnek Doktor" olmadı ama "güzel insan" olarak hem meslektaşlarına hem de topluma iyi bir "Örnek" oldun, seni saygıyla anacağız.

Toprağın bol olsun adaşım "Örnek".