Ligin ilk yarısı bitti. İyisi kötüsü, güzeli çirkini derken 17 haftayı geride bıraktık.
Sıralamaya baktığımızda son senelerin en ilginç tablosu çıkıyor önümüze.
Hoşuma da gitmiyor değil açıkçası.
Yıllardır tekele düşen şampiyonluk mücadelesini 5-6 takım üzerinden seyretmek daha zevkli. Liderle de sonuncu takımın arasında en az puan farkına sahip olunan lig bizimki galiba. Tam araştırmadım ama geçen gün bu yönde bir istatistik görmüştüm.
Kalite olmasa da heyecan getirmesi açısından Süper Lig bu sene sınavı geçti.
Kimin nerede ne zaman galibiyet alacağı kestirilemiyor. Artık bedava ekmek yok. Herkes taştan çıkaracak kısmetini. Bu da çalışmak demek.
***
Bizim odak noktamız elbette Trabzonspor.
17 hafta itibariyle elde edilen derece muazzam. Çünkü yaşanan krizleri, oluşan kaosları ve muhtemel problemleri gördük. Duyduklarımız ve duymadıklarımızı da ele aldığımızda yönetim sorun topuyla uğraştı. Lige son gün katılma hakkı kazanan Trabzonspor'un 24 Aralık itibariyle ikinci sırada yer alması herkese keyif veriyor.
***
Peki Trabzonspor şampiyon olabilir mi?
Bu sorunun cevabını herkes merak ediyor. Trabzon'da dükkan açan esnaftan 80 yaşındaki Ahmet Dede'ye kadar...
Şehir muazzam bir ortama büründü. Taraftar inanıyor. Esnaf işini daha keyifli yapıyor. Gurbetteki taraftarlar şimdiden mayıs ayına bilet bakıp seyahat planlıyor.
Bunlar hep 17 haftanın ürünü.
Karadeniz'in doğusunda yıldız yeniden parlamaya başladı.
Uzun süredir kağıt üzerinde duran 'şampiyonluk' söylemi bu kez icraata döküldü.
***
Her şey güzel ama bir de saha içerisindeki gerçeklere dönmekte fayda var.
Yeni bir oyuncu grubu transfer edildi. Zihnen dipte olan futbolcular kazandırılmaya çalışıldı.
Ancak 17 maç üzerinden 29 puan alabildi Trabzonspor. Bu ne demek?
29 puanın yanısıra 22 puan kayıp demek. Yani başarı çıtasının altındasın. Her ne kadar sıralamada ikinci olsan da gerçekleri konuşmakta fayda var. Trabzonspor'un kazandığı puan kadar kaybetmesi iyi bir durum değil.
***
İkinci devrede büyük bir handikap Trabzonspor'u bekliyor.
Gelmesi muhtemel transfer yasağı büyük etki yaratır.
Sosa, Toure ve özellikle Onazi'nin sakatlıkları.
İranlıların dönüş sonrasında nasıl bir performans sergileyeceği
Yusuf ve Abdülkadir'in istatistik olarak ne kadar yukarı çıkabilecekleri
Yedek kulübesindeki futbolcuların 11'deki oyunculara göre kalite makasının çok açık olması.
Ünal hocanın kararlarının yanısıra elindeki grubun zirvede kalabilmek için sahada ne kadar olgun ve tecrübelerini kullanabilecekleri ya da yeterlilikleri...
Bunların hepsi tek tek şampiyonlukta etken.
***
Ünal hocanın başarılı olmasını en çok isteyenlerden biriyim.
O bunu hak eden yegane insanlardan.
Hala her maç sonrasında kendisine değil oyuncularına olan güvenini, sorumluluklarını ve haklarını teslim etme derdinde.
Trabzonspor yıllardır buna hasretti: Dert etme...
Bu kulübün derdini kendi derdi gibi üstlenecek tek insan Ünal Karaman'dı.
Yolu açık olsun.
Özlenen Trabzonspor bir şekilde geri geldi. Kupa ile de taçlanırsa tadından yenmez.