En güzel 10 Kasım şiirleri 2020! Kısa ve uzun Atatürk'ü anma şiirleri

Selanik'te dünyaya geldikten sonra kazandığı madalyalar, gittiği cepheler, yönettiği ordular ve uluslar arası tanınırlılığının yanısıra stratejik zekası ve halkına gösterdiği özveri ile Mustafa Kemal Atatürk birçok kişi için yüzyılın lideriydi. 10 Kasım 1938'de hayatını kaybeden ulu önderin ardından 82 yıl geçti ve bugün de milyonlarca kişi atasına saygı ve sevgisini göstermek için hazır. Özellikle sosyal medya platformlarında paylaşmak isteyen vatandaşlar 10 Kasım 2,3,4,5 kıtalık kısa ve uzun şiirler araştırıyor. Detaylar haberimizde.

 

EN GÜZEL 10 KASIM ATATÜRK'Ü ANMA ŞİİRLERİ

Atatürk Şiir (Ülkü Duysak)

Kalbimde büyük sevgin.

Adın düşmez dilimden

İzinden yürüyorum,

“Türk’üm, doğruyum’’ derken

Sen büyük Türk, Atatürk!

Aydınlık bir ufuksun

Küçücük yüreğime,

Sığmayan gururumsun.

 

Atamız Şiiri

O sabah güneş başkaydı

Sanki kimseye o eski sıcaklığını vermiyordu

İşte o sabah herkesin yüzü soluktu

Ağlıyorlardı...

O sabah 1938 sabahı

Saat tam dokuzu beş geçe

Ulusumuzu kurtaran ATAMIZ

Gözlerini kapattı, sonbahar yaprakları altında

Her şey o sabah oldu, işte o sabah

 

Sen Varsın Atatürk'üm Her Şeyimizde Şiiri (M. Esat Tozkoparan)

Bu gün yatağımdan hür kalkıyorsam

Ekmeğim ak suyum berraksa,

Ağaçlar çiçek açıyor

Topraklar ısınabiliyorsa,

Sesim gür çıkıyor

Özgür özgür bakabiliyorsam,

Sen varsın gözbebeklerimde

Sen varsın Atatürk'üm sen varsın.

Yazabiliyorsam gönlümce

Okuyabiliyorsam...

Kazabiliyorsam toprağımı

Gün ışığında çapa kürek elde,

Çalışabiliyorsam gece gündüz

Ekip biçebiliyorsam dileğimce,

Sen varsın yüreğimde

Sen varsın Atatürk'üm sen varsın.

 

Atatürk Şiiri (Mehmet Necati Öngay)

Bayrak yarıya çekilmiş,

Atatürk’üm öldü diye,

En son yaprak da dökülmüş,

Atatürk’üm öldü diye

Sürü yas tutmuş ovada,

Kuşlar susmuşlar yuvada,

Rüzgar esmez olmuş dağda,

Atatürk’üm öldü diye.

Irmaklar yaslı çağlamış,

Ağaçlar sessiz ağlamış,

Vatan karalar bağlamış,

Atatürk’üm öldü diye 

10 Kasım Türküsü Şiiri (Fazıl Hüsnü Dağlarca)

Atatürk! Anıtkabir devrimlerini söyler,

Bozkır ovalarına, Erciyes'e Ağrı'ya,

Ulusun egemen olduğunu

Özgür olduğunu

Haykıracağım haykıracağım işte,

Senin sustuğunca!

Yolunda yürüyeceğim Atatürk;

Ana baba oğul kız,

Dere tepe bucak köy,

Yeryüzü yaşamalarımla değil

Oralarda, Senin gittigince!

Atatürk, taşıyacağım

Çanakkale'de, Sakarya'da, Çankaya'da, al al,

Senin taşıdığını;

Yurdun gök ülküsü

Dalgalanırken,

Senin bayrağını yücelteceğim.

Senin çıktığınca.

 

10 Kasım Geldi İşte Şiiri (Burak Çifçi )

10 Kasım geldi

Atam dünyaya gözlerini kapadı

Dünya onun peşinden ağladı

Tüm mendiller ıslandı

Atam şu an Ankara’da

Anıtkabir'de yatıyor

Bu gün Dolmabahçe’de

Dokuzu beş geçe öldü

O büyük bir liderdi

Dünyamızı kurtardı

Cumhuriyeti kurdu

Bizi korudu işte o bir lider

Biz onu severiz

Biliyoruz ki oda bizi sever

İşte on kasım

Atam dünyaya gözlerini kapattı

 

Atatürk'ü Gördüm Düşümde Şiiri (A. Rıza Ergüven)

Sizler yaşadıkça çocuklarım

Ben de yaşıyorum demek,

İşte aranızdayım Ahmetler, Mehmetler'le,

Sizler yaşadıkça çocuklarım

Elele

Yanınızdayım

Sizler yaşadıkça çocuklarım

Daha ferah içim,

Gök daha geniş denizler daha geniş,

Vatan ya vatan,

Vatan sonsuzluktan gelmiş

Sonsuzluğa açılan yol

Vatan siz.

Sizler yaşadıkça çocuklarım

Bilin ki

Ben de yaşarım,

Bir sevinç düştü mü içinize

Bir keder düştü mü içinize

Bilin ki

Aranızda ben varım.

 

10 Kasım Şiiri

Sensiz 10 Kasım da, nasıl güleyim

Ah çeker ağlarım, dertli yüreğim

Albayrak yarıda, durur direğim

Ulusun sensiz, gülmüyor Atam.

Hazan geldi Atam, çiçekler soldu

Her gün şehit geldi, millet kahroldu

Şehit anaları saçların yoldu

Ulusun sensiz, gülmüyor Atam.

Güneşler tutuldu, ayda karardı

Ağladı ulusun bahtı karardı

10 Kasımda ulus sana ağladı

Ulusun sensiz, gülmüyor Atam.

Ordular ilk hedef, Akdeniz dedin

Savaşın sonunda zafere erdin

Sana yas tutuyor, şimdi milletin

Ulusun sensiz, gülmüyor Atam.

Gündüz güneş idin, gecede aydın

Bütün devrimleri ülkeye yaydın

On kasım da aramızdan ayrıldın

Ulusun sensiz, gülmüyor Atam.

 

Atatürk'ü Duymak Şiiri (Behçet Necatigil)

Ulu rüzgâr esmedikçe

Yaşamak uyumak gibi.

Kişi ne zaman dinç;

Dalgalanırsa bayrak bayrak gibi.

Ne var şu dünyada ekmekten daha aziz?

Sürdüğün tarlalara sevginle serpildik.

Ekmek olmak için önce

Buğday olmak gibi.

Silinir sözcüklerden sen hatıra geldikçe

Cılız sözler: Uzanmak, yorulmak, durmak gibi.

Kuvvettir yaptıkların her yeni yetişene

Her ışık-kaynak gibi.

En yakınlar zamanla yüzyıllarca uzak gibi,

Bir sen varsın kalacak, bir sen ölümsüz,

Daha da yakınsın, daha da sıcak

Bıraktığın toprak gibi.

Kaç Türk var şu dünyada, bir o kadar susuz,

Hepsinin gönlünde sen, bir pınar bulmak gibi,

Ancak senin havanda sağlıklar esenlikler:

Olmaya devlet cihanda Atatürk'ü duymak gibi. 

 

Atamız Şiiri

O sabah güneş başkaydı

Sanki kimseye o eski sıcaklığını vermiyordu

İşte o sabah herkesin yüzü soluktu

Ağlıyorlardı...

O sabah 1938 sabahı

Saat tam dokuzu beş geçe

Ulusumuzu kurtaran ATAMIZ

Gözlerini kapattı, sonbahar yaprakları altında

Her şey o sabah oldu, işte o sabah