Günümüzün dünyasında Türk olmak, Arap olmak veya Acem olmak çok zordur.  Kürt olmak  ise dahada  zordur.  Çünkü binlerce yıldır var oldukları  coğrafyada her zaman ölmeden birlikte yaşamak zorundaydılar Türkler, Kürtler, Araplar ve Acemler.
Tarih boyunca onlarca  ülkeleri  yıkıp, yeni ülkeler kurmuşlardı bu coğrafyada.  .Ve çok şehid olmuşlardı birbirilerini ödürürken hemde aynı dine bağlı, aynı peygamberin yolunda ve aynı Allah’a ibadet ederken. 
“Allah yolunda canını feda eden bir Müslümana şehid denir. Şehidlik, İslâm'da en büyük mertebedir”  diye açıklanıyor şehidlik dini kitap ve ansiklopedilerde. Eğer bu tanım doğruysa birlik ve beraberlik içinde yaşamak yerine  canlarında, topraklarında, yer altı kaynaklarında ve geleceklerinde gözü olan kapitalist vampirlere sırtlarını dayayıp biribirilerini öldüren Müslümanların “şehid” olmalarını kim nasıl açıklayabilir ki?
Müslüman bir coğrafyanın petrolleri ve diğer  yeraltı kaynakları emperyalist ülkeler tarafından sömürülürken ve bu emperyalist ülkeler bayraklarını göstere, göstere nispet yapar, alay eder gibi kadim ve kutsal topraklar üzerinde arsız, arsız dalgalandırırken müslümanlar birbirini boğazladıkları için gururlanıp şehid oluyor öyle mi?
Ben bunu hiçbir zaman anlayamadım. Anlayamayacağım da. Çünkü bunu bana hiç kimse anlatamaz. 
Herkesi sevdik ama bir birbirimizi sevemedik gitti. Nerede ne kadar ağzımıza bal çalarak ekmeğimize göz koyan, oyalayan, kandıran, öldüren, birliğimize karşı çıkan varsa  hepsini sevdik ama bir türlü kardeşliğimizi  sevemedik bırak sevmeyi saygı bile duymadık. Oysa,  Nazımın dediği gibi “Bir ağaç gibi hür ve tek, Bir orman gibi kardeşçesine” yaşamak  nede güzel olurdu…   
Aklı selim bir şekilde düşünerek,  Amerika’ya, Rusya’ya,  Çin’e, Avrupa’ya ve Dünyanın bütün vampir ülkelerine karşı kendi  hak ve hürriyetlerini, aynı ümmetin evlatları olduklarını hatırlayarak ve kimseye uşaklık etmeyen liderlerlerinin  yönetiminde birlikte hareket ederek savunan yaşadığımız coğrafyanın gerçek sahipleri olan Türklerin, Arapların, Kürtlerin ve Acemlerin  gücünü bir düşünün isterseniz…
Cahit Sıtkı TARANCI “Memleket isterim. Ne zengin fakir, ne sen ben farkı olsun; Kış günü herkesin evi barkı olsun.” Diyerek çoğumuzun dileyeceğini dilemiş zaten gerisi boş teferruat….

VESSELAM