Klasik geyiktir “ne olacak bu bilmem neyin hali” demek. Kimin için ne için bunu sorsak hiçbir zaman adam bir çözüm de bulunmaz uzar gider bu muhabbet. Son birkaç yıldır bende kendi kendime “ne olacak bu solun hali” sorusunu sorup sorup duruyorum.

Türkiye’de gerçek sol 12 Eylül askeri darbesinden sonra bir türlü kendine gelemedi. Yaklaşık 44 yıldır sol hiçbir şey yapamıyor. İki binli yıllarda sol partilerde bir hareketlenme olsa da birbirini bölmekten başka hiçbir işe yaramadılar. Yetmişlerde meclise milletvekili sokan sol bugün futboldaki deyimiyle averaj takımlarına dönmüş durumda.

Dünyada her ne kadar aşırı sağda bir yükselme olsa da sol partilerin hiçte azımsanmayacak bir kitlesi var. Hala sol partiler birer alternatif olarak varlar ve en önemlisi hala varlıklarının bir değeri var. Hiç uzağa gitmeyelim yanı başımızdaki Yunanistan’da KKE yani Yunan Komünist Partisi mecliste dördüncü parti durumunda. Baraj sorunu yok ve her seçimde mutlaka meclise milletvekillerini hiçbir ittifak ve koalisyon yapmadan tek başına sokmayı başarıyor. Biraz kurcalayacak olursak diğer Avrupa ülkelerinde de benzer tabloları görebiliriz.

Türkiye’de sadece bölünüp çoğalıyor

Türkiye’de böyle bir tablo hayal bile değil. Türkiye’de sol bir başarı elde edemediği gibi bir de birbiriyle kavga ederek bölünüp kendi içinde çoğalıyor. Çoğalan bu sol partilerin ne kendilerine bir hayrı oluyor ne de halka. Solu temsil eden Türkiye İşçi Partisi (TİP) eski popüler futbolcuları kullanarak belediye kapmaya çalışıyor. HDP’nin uzantısı olan partilerle ittifaklar yaparak onların sırtından meclise girmeye çalışıyor. Amerikancı popülist politikalar götüren TİP dışında kalan diğer sol partiler tek kelimeyle şaşkın ördek gibiler. TKP Türkiye’de yalnız kalmanın çaresizliğini yaşıyor. Ecevit’in DSP’si sağcı iktidar partisinin kollarının altına girdi. Bu partilerin dışında kalan Emek Partisi (EMEP), Sol Partisi, TKH (Türkiye Komünist Hareketi) , HKP (Halkın Kuruluş Partisi) gibi bir sürü parti var. Kimisi aşırı sol, kimisi komünizme yakın kimisi ise merkez sol olma çabası içinde. Bu partilerin sayısını görünce bu kadar sol partiye sahip olmak lüks bir şey değil mi diye kendi kendime düşünüyorum. Samimi söyleyeyim üzülüyorum da. Çünkü Türkiye’de daha solun ne anlama geldiğini bilmeyen milyonlarca insana sözde seslendiğini sanan bir sürü sol parti var. Liberaller zaten solu sevmezken solu ötekileştirirken bu kadar çok sayıda sol partinin olması işleri daha da zorlaştırıyor.

Bu partilerin ödenekleri yok, medya destekleri yok tamamen gönüllülerle bir mücadele veriyor. Zip zop sosyal medya gençlerinin bu partilerden haberi bile yok. Bunda tabii ki Türkiye’yi iki partili rejime sürükleyen başkanlık sisteminin de rolü büyük. Böyle bir fotoğrafta CHP Solu temsil eden AK Parti’de sağı temsil eden kesim oluyor. Ama bu iş öyle değil ki. Bu temsiliyette sosyalizm ile alakası olmayan partiler “sosyalist” unvanını da ara unvan olarak kullanıyor. Yok “sosyal belediyecilik” , yok “sosyal demokrat” falan filan..

Komünist başkanın sosyetik hayali

2024 yerel seçimlerinde yukarıda adlarını saydığım sol partilerin elde edeceği başarıları çok merak ediyordum. Bu nedenle bu partileri özellikle yakından inceledim. Beni en çok çıldırtan iki olaydan biri TİP’in Hatay stratejisi ve futbolcu üzerinden oy toplama gayretleri oldu. Diğer olay ise TKP 'nin eski Tunceli Belediye Başkanı Mehmet Maçoğlu’nun çılgın davranışı. Sen git Tunceli’yi bırak İstanbul Kadıköy’den belediye başkanlığına aday ol. Bunu on yaşında çocuğu söylesen güler. Maçoğlu’nun bunu kendi isteği ile yaptığını biliyorum. Yani TKP'nin ona “git Kadıköy’den aday ol” diyecek kadar hayalperest bir parti olmadığını biliyorum ya da inanmak istemiyorum diyeyim. Bağdat Caddesi sosyetesinden oy toplamak isteyen komünist başkanın da intiharı sayesinde bu yerel seçimlerde TKP de sıfır çekti. Böyle şey olmaz. Bu iki örnek ve aşağıda size derlediğim sol partilerin 2024 yerel seçim performansları Türk solunun artık kendine gelmesi gerektiğinin çok somut bir gereklilik olduğunun en somut göstergesi. Tabloya bakın Türkiye’de sol partiler yerel seçimlerde neler yapmış:

ÇÖZÜM: SOLDA BİRLİK ŞART

Sol partilerin 31 Mart seçimlerinde toplam oyu 250 bin civarı. Toplamda dört ilçe dört belde belediye başkanlığı kazanmışlar. Bu oylar soldan umudu kesmeyen fanatiklerin oyları. Buna kararsızları eklersek, umutsuzları eklersek bu solun oy potansiyeli 2 milyon kişiyi bulur. Buna biraz tanıtım yapılır ve topluma inandırıcı iddialı bir sol ittifak görüntüsü sunulursa bu oyların fazlası da alınır. Bunun bir şey şart: Solun bütünleşmesi!

Eğer sol bir bütün olursa ve bir “milli sol” başlığı altında tek bir vizyonla yeniden yapılanırsa o zaman 2028 veya daha önce olabilecek olası seçimlerde bir şeyler yapabilir ve sosyalizmden umutlu olanlara gerçek bir nefes olunabilir.

Ama yok biz böyle mutluyuz derler ve böyle bölük pörcük devam ederlerse o zaman bu soldan hiçbir şey olmaz. “Sosyalizm” sözü de sağcı partilerin ağzında çiklet olmaya devam eder.

Özetle bu vahim tablodan Türk solunun kurtulması lazım. Bunu sosyalizm gönüllüsü herkesin düşünmesi lazım. Bu ittifak içinde milliyetçilik içeren sosyalist olmalı ve “milli sol ittifak” olarak adlandırılmalı.