"Bir insan acı duyarsa canlıdır, başkasının acısını duyarsa insandır.’’ demiş Lev Tolstoy

Kimi acından perişan, kimileri ise para ile oynar. Bir ekmek çalan ceza alır, vergi kaçıranlar, yolsuzluklarla abad olanlar  ise özel uçaklarla  gezerken  adam yerine konulurlar.

Anlayacağınız bu günümüz Türkiye’sinde paran var ise adamsın, yoksa yaşamak haram.

Vatandaş’a alkol kullanma, sigara içme, ucuz araba kullan gibi akıl veren kocaman beylerimiz acaba bunları uyguluyorlar mı ne dersiniz.

Sonumuz uçuruma gidiyor gitmesine de ne kadar farlındayız işte o meçhul. Allah yardımcımız olsun.

Memur, işçi, esnaf, emekli, öğretmen, çiftçi, sanayici, sanatçı, pazarcı mutlu olanımız kaldı mı sizce?  Ben arasam da bulamam mutlu olanımızı galiba..

“Porsiyonları küçültelim” diyeni mi dinlesek, “Her şey güzel olacak “ diyerek üstümüzden geçene mi yaslasak sırtımızı bilemedim… 

Biz duyduk bunları duyduk ta  Bizim isyanımızı duyan var mı işte orası muamma…

Kaldığımız enkazın altında birilerinin bizi bulup çıkarması lazım “sesimi duyan var mı” diye seslense yetecek gibi..

 “Egemenlik kayıtsız şartsız milletindir “ diyecek biri çıka gelse elini uzatsa bize..

Yada, milliyetçiyim diyerek ülke sınırlarını yolgeçen hanına, mülteci cennetine  çeviren zihniyete, dini devlet işlerinden ayıran laikliği beğenmeyen, eleştiren, dindarım diyerek yeni nesli dinden soğutarak ataist yada deistleştirenlere   “geldikleri gibi giderler” diyecek biri çıksa aramızdan sarı saçlı, mavi gözlü….

Kılıç Ali anlatıyor:

İlk mecliste bir gün laiklik konusu oluyordu. Gazi Mustafa Kemal Paşa o gün meclise başkanlık ediyordu.

Meclisin tanınmış din alimlerinden bir vatandaş kürsüye geldi. Alaycı bir tavırla:

''Arkadaşlar bir laikliktir gidiyor. Afedersiniz ben bu laikliğin manasını anlamıyorum, nedir bu laiklik ? '' diye söze başlarken riyaset makamında bulunan Mustafa Kemal Paşa dayanamamış, oturduğu yerden elini kürsüye vurarak:

''Adam olmaktır Hocam, adam olmak! '' diyerek Hoca efendinin sualini cevaplandırmıştır.

Vesselam…