Sevgili okurlar çocuk istismarları son dönemlerde o kadar çok arttı ki bu konuya değinmeden geçemiyeceğim.

Anlam veremediğim bir olay bu gerçekten.küçücük bir çocuktan neyin hazsını alırsınız. Bu kadarına pes dedirtiyor insana.Bu olaylar yüzünden toplumumuz güvensiz bir toplum haline geliyor. Eskiden komşuya çocuğunu bırakırdın senden daha özenli bakacağını bilirdin. Ama şimdi malesef komşumuza bile güvenemez hale geldik.Bu olaya dur demek için cezaların artırılması gerektiğini hepimiz biliyoruz. Hapishane çocuk istismarcıları ile dolu ama cezası az olduğu için o istirmarcı yine dışarda yine birimizin çocuğuna istismarda bulunuyor.

Aslında bu tarz olayların gündeme gelmesi için illa bir istismarın gerçekleşmesi gerekmiyor. Sürekli bu tarz olaylarda cezaların yüksek olacağını bildirmek gerekiyor. Ya da mağdurlara psikolojik destek programları yapılabilir bir nebzede olsa faydası olacağına inanıyorum. Öğretmenlerden bile çekinme olayı var. Öğretmenler okulda bizim annemiz babamızdı.Nasıl böyle bir şeye yeltenir anlamıyorum. Yetimhaneler de aynı durum söz konusu. Çocuklara sık sık psikolojik destek verilmeli belki birisi susmaz ve böylece biz sapık daha ortaya çıkmış olur. psikolojik destek olmaz ise eğer o çocuk sesiniz çıkartamıyor, korkuyor, susuyor içine atıyor hayatı zehir oluyor tabiri caizse ve o çocuk büyüyor toplumda kendini biryere koyamıyor. Geçmişinden kurtulamıyor çünkü. Dediğim gibi istismar gerçekleşmeden bu konuda sesimizi duyuralım toplum olarak. Devlet önlemlerini artırır, cezaları diğer istismara niyetlenenleri caydıracak şekilde artırır ise o zaman hapishanedeki adalet dağıtanlara düşmez iş...

Sesimizi duyuralım artık!