İnsana, yüceliği ve güzelliği hissettiren zıtlıktır. Her şey, görünmez bir dengenin ayrılmaz bir parçasıdır. Bir şey diğer şeye ters ve zıt görünse de, birbiriyle yakından ilgilidir.

İyi kötüyü, doğru yanlışı, sevgi nefreti, vicdan günahı zihinde çağrıştırır. Savaş barışın, kalabalık tenhanın, kabalık nezaketin bir diğer yorumudur.

Zıtlıklardır erdemin gücünü geliştiren.

Sıhhat, hastalıkla bozulduğu zaman daha çok kıymeti anlaşılır. İnsan şükrü öğrenir. Bir hayal kırıklığı sizi gerçekle yüzleştirir.

Soğuk olacak ki sıcak; karanlık olacak ki, aydınlık; şer olacak ki, hayır anlaşılsın. Korkaklık olacak ki, cesaret; ihanet olacak ki, vefa anlaşılsın. Notanın iniş ve çıkışlarıdır şarkıda dengeyi kuran.

Hayat bu, aynı dalda bülbül de olacak karga da.

Herkes mutlu olmak istiyor, bunun için kendince çaba gösteriyor, yöntemler buluyor ancak ne yazık ki yine de mutlu hissetmiyor. Belki de insanların kabul etmesi gereken her an mutluğunun mümkün olmamasıdır.

Sadece hazzı arayıp, acıdan kaçınarak mutlu olunamaz. Mutluluğunda anlaşılabilmesi, değer görmesi, var olabilmesi acı ile bağlantılıdır. Istırap olmasaydı sevincin değeri anlaşılmazdı. Acının arkasında görünür iyilikler, kişiliği yoğuran, geliştiren, güçlendiren acıdır. Mutluluğumuzun değerini onu elde etmek için ödediğimiz bedel belirler.

Kötülük olmasa, iyilik de olmazdı. Zorluklar olmasa, çalışma zevk vermezdi. Istırap olmasaydı sevincin değeri anlaşılmazdı. Yaz kışa, kış yaza; gündüz geceye, gece gündüze; fakir zengine, zengin fakire; günah tövbeye, tövbe günaha muhtaç.

Hiçbir şey göründüğü gibi değil. Fırtınalı kışın arkasındadır bahar. Rüzgar kış geceleri şiddetle uğuldarken, “ Filizleneceğim!” diye canlanır küçük tohum. Kış kalbinde baharı saklar. Tırtıla gizlenir o güzelim kelebek. Gülmekten ziyade ağladıktan sonra insana gelir gerçek huzur.

Yaşam olmasa ölüm, ölüm olmasa yaşam da olmazdı. Ve daha yüce bir yaşam için, ön hazırlıktır hayat!