Yıllar sonra çıkılan yolda hoş görü hâkim olunca genç delikanlının abisi gibi sevdiği geleceğine dair umut gördüğü seslenişiyle anlam buldu. 
“Ekrem abi her şey çok güzel olacak”
Köprünün altından çok sular aktı. Umutlar katlanarak arttı.  
Kahramanımızın çalışkanlığı, tavırları, kibarlığı, giyimi, gençlerle diyaloğu, kadınlara olan saygısı, sıra dışı siyaset yapması, ince esprileri rakiplerini deli etmeye başladı.
Kırklı yaşlarında çıktığı yolda hedefleri vardı. Genç, eş ve baba idi. Kararını verdikten sonra aileyi toplandı. Rızalarını almak istedi. Herkes hayırlısı olsun derken, bir fert istemedi. 
“Benim ikna edemeyeceğim kimse yok“ iddiası da burada başladı. İkna kabiliyetini en zorlu kişiye karşı kullandı. Oluru aldı. İlk zaferini kazanmıştı.
Halkın sevgili abisi, Genel başkanının evladı oldu.  
Başarısını kıskananlara, güldü. Gülmesi dahi konu oldu. O bu devrimci eyleminden hiç vaz geçmedi.
Yıllar içinde şehir, şehir gezdi. Her kalbe dokundu. Başarıları diğerlerine örnek olurken, hedefine sabırla ağır ağır yürüdü. İnatçı idi.  
Sonra neler mi oldu?
Güneş Batıdan doğmadı. Nehirler ters akmadı. Kıtalar yeniden keşfedilmedi ama anayasamız yeniden yazıldı. 
Eğitim sisteminde 1+5+4+3 geçildi.
Köy okulları tekrar açıldı. 
Üniversiteleri akademisyenler yönetmeye başladı. 
Kazanan çocuklar, gençler, öğrenciler oldu. 
İmar afları kaldırıldı.  
Fabrikalarının çarkları Atatürk’ün de dediği gibi dünyanın en güzel senfonisi çalmaya başladı.
Çılgın değil, akıl ve bilimle dolu projeler üretildi.
Akademisyenler, gazeteciler, siyasiler düşünceleri sebebiyle tutuklanmadı.  

Önce Türkiye denildi. 
Toplanma alanları güvenli yerler oldu.
Köylü, çiftçi, esnaf desteklendi.  
Doktorlar, hemşireler, mühendisler hizmet için yarıştılar.  
Uzaya gidilmedi. Ancak kendi uçağımızı, arabamız üretildi.  
Kazanan İlim, çiftçi, esnaf, memur, işçi oldu. 
Afetlerde, Kızılay vatandaşına ücretsiz destek oldu. 
AFAD yine herkesten önce yardım elini uzattı.  
Su taşıyan uçaklar alındı.  
Adalet herkese eşit uygulandı. 
Devlette, liyakat ön planda olunca, bilgili, halkını düşünen, hizmeti ödev edinenler çalışmaya başladı.  
Paramız itibar kazandı.
Kazanan Halk oldu. 
Daha neler, neler…
Mecliste, kavga, küfür değil. Birleştirici ettikleri yemindeki gibi vekiller, liderler, siyasiler hâkim oldu. 
Korku yerine sevgi aşılandı.
Silahlardan değil kadınlar, gençlerden ses çıktı. 
Ordu güvenirliğini tekrar kazandı.  Asker sınırlarda göz açtırmıyor.  
Aşk, sevgi, umut, hayal kelimeleri anlam kazandı.
Din işleri devlet işlerini karıştırılmadı. 
Spora siyaset bulaştırılmadı. Zeki, çevik olan kazandı. 
Her baharlar da yüzler geçen günleri gülerek andı.  
Kış gelince ay sonu düşünülmeden kombiler açıldı. Çocuklar, hastalar üşümedi. 
Yani sessiz ve derinden bir değişim oldu. 
Ve söz verildiği gibi her şey çok daha güzel oldu. 
Bizimkisi bir aşk hikâyesi idi. İhanet eden kaybetti.
Türkiye kazandı. 
Herkes erdi muradına biz çıktık kerevitine.