Canım ülkemde her sabah gözümüzü yeni bir güne açarken, yeni bir zam haberiyle karşılaşıyor olduk. Zaten yeterince monoton bir hayat süren ülke insanları KDV zamlarından sonra benzine gelen ÖTV zammı ile bırakın yeni araba almayı halihazırda var olan arabalarını da kullanamaz hale geldiler.
Bir yerlere gidip hayatın stresinden uzaklaşmayı, kafa dağıtmayı, ailesiyle haftanın en azından bir gününü kaliteli geçirmeyi arzulayan insanlar değil o yerlere gitmek, o yerlere gidebilecek benzini araçlarına doldururken düşünür hale geldiler.
Birkaç gün içinde yapılacağını düşündüğüm toplu taşıma zamlarıyla da en basiti işe, okula, hastaneye bile giderken insanları zorlamaya başlayacaktır.
Aslında sormak istediğim çok daha basit bir soru. Biz toplumca böyle bir hayata layık mıyız? Ülkemizden kopup giden çoğu gencin kaçma sebebi ülke şartlarının her bir koldan onları zorlaması değil aslında. Bunun en büyük sebebi artık bu ülkede hayal kurmayı bile hayal ediyor olmak. Öyle bir noktadayız ki senelerce dirsek çürütüp, canını dişine takıp çalışan, annesinin babasının binbir emekle okutup üniversiteden mezun ettiği o çocuklar gözünü bile kırpmadan gidiyorlar. Bir doktor düşünün ki başka bir ülkede belki de garsonluk yapıyor. Bir öğretmen düşünün belki başka bir ülkede çocuk bakıcılığı yapıyor. Bir hemşire düşünün belki başka bir ülkede hasta bakıyor. Tüm emeklerini, kurdukları koca bir hayatı belki de bütün sevdiklerini arkalarında bırakıp gidiyorlar…
Tüm bunların sebebi elbette sadece ekonomik koşullar değil. İnsanın insana bakışı, insanın hayvana bakışı, insanın vatana bakışı bile bundan çok değil beş yıl öncesinden bile farklı. Daha kötü, daha zalim…
Birşeyler yapmak lazım, ülkeyi daha yaşanır kılmak için, gidene dur diyebilecek sebep bulmak lazım. Çok da uzağa gitmeden önce kendimizden, kendi içimizden, yüreğimizden, aklımızdan, vicdanımızdan başlamak lazım.
Toplumu toplum yapan bireyler kendini değiştirdiği sürece değişecek insanın herşeye bakışı ve bu sayede gelecek gidene dur diyebilecek sebepler.
Bugün yeni bir gün olsun mesela bir bakın kendinize, aklınıza, kalbinize önce kendinizi kucaklayın, sonra başlayın güne.
Bir toplumu değiştirmek önce kendini sevmekle başlar. Kendini sevmek insanlığı anlamayı getirir ve insanları sevmeye başlar insan. Birbirimize, çevremize ve dünyaya bakış açımızı değiştirmenin ilk adımıdır bu. Bu ülkeyi yaşanabilir kılmanın anahtarıdır. Gidene dur diyebilecek sebepler sıralayabilmenin gücü bizde saklı.
Günaydın, kendinizi sevmekle başlayın.