Çok değer verdiğim bir konudur sevgi. 80’li yaşlardayım. Çok toplumlara girdim, çok sevgi dolu anlar, çok sıkıntılar yaşadım. Çevremden gördüğüm sevgi beni hep rahatlattı. Ömrümün en sıkıntılı günlerini yaşıyorum. Bu virüs de üstüne tuz, biber ekti. Okuyacak bir şeyler araştırırken TEMA’ dan arkadaşım Abdurrahman Aydın’ın sevgi üstüne yazdığı kitapçık geçti elime hızla göz gezdirdim bazı satırları sizinle paylaşmak istedim. Hepimiz sevmek ve sevilmek isteriz. İnsanda doğuştan gelme bir sevme duygusu vardır. İçinde yaşadığımız toplum bu duyguyu geliştirir veya azaltır. Sevgi duygusunu azaltan en önemli etken şiddettir. Şiddet sevginin en tehlikeli düşmanıdır. Şiddet dolu, öfke, kin, nefret dolu bir insan sevmekte zorlanmaz mı? Şiddetten önümüzdeki haftalarda konu ederiz. Gelelim Sevgiye.

Sevgi Nedir? Sevgi şefkattir, emektir, merhamettir, sevgi dayanışmaktır, fedakârlıktır, hoşgörüdür. Sevgi affetmektir, sevgi bazen ağlamak, bazen gülmek, bazen üzülmek, çoklukla gülümsemektir. Sevgi vefadır, hasrettir, dostluktur. Sevgi adalettir, eşitliktir. Sevgi hazdır, sevinçtir, aşktır. Kısaca iyi olan ne varsa sevgi odur. Sevgi su gibidir, öncelik çocuğundur. Sevgiyi en çok kim anlar? Hayvanlar ve çocuklar. Niçin? Bir insanın gönlünü kazanmak için sevgiden başka hiçbir şeye gerek yoktur. Sevginin büyüklüğü aldığınla değil, verdiğinle ölçülür. Sevginin ilk başladığı ve geliştiği yer ailedir. Aile içinde de sevginin direği annedir. Odur doğurur doğurmaz yavrusunu kucağına alan, sarmalayan, doyuran. Odur her koşulda onu koruyup kollayan. Demek ister ki anne; Korkma, yaşadıkça seninleyim. İyi gününde de, kötü gününde de senin damarlarında, yüreğindeyim. NEDEN ACABA? Dikkat edilirse anneler çocuklarını kucaklarken hep başlarını sol tarafına alırlar. Çünkü çocuğunun kafası yüreğinin üzerine gelmiş olur.

Çocuk annesinin sevgi dolu yüreğinin üzerine gelmiş olur. Çocuk annesinin sevgi dolu yüreğinin atışlarını hissedince rahatlar, gevşer, uyumaya başlar. Her kalp atışı annenin çocuğuna olan sevginin, şefkatin, merhametin sesidir. Bir önemli sevgi çeşidi de DOĞA SEVGİSİDİR. Doğa sevgisi varlığın en önemli gerçeğidir doğa sevgisi. Doğa olmadan yaşam olmaz. Doğayı sevmek yaşamı sevmektir. Doğayı sevmek insanı, hayvanı ve bütün canlıları sevmektir. Doğa yaşamın kaynağıdır.

Gıdamızı o verir. Suyumuzu o verir. Havamızı o verir. Toprağımızı o verir. Doğanın tüm verdiklerine karşılık yapabileceğimiz en önemli katkılar yeşili, ormanı korumak çevremizi temiz tutmaktır. Allah bu sevgiden bizi yoksun etmesin. Haftaya doğaya biz neler yapabiliriz konusunu işleyeceğiz.
 

Sağlıklı kalmanız dileklerimle...