1944 de yaşanan ve Türk tarihinde acı bir tablo olarak karşımıza çıkan BORALTAN KÖPRÜSÜ hadisesini yakın zamanda öğrendim. Neler oldu 1944 Türkiye’sinde önce ona bakalım.. 
Türkistan’ın batı kısımları Çarlık Rusya’sı tarafından 1865’te işgal edildi ve daha sonra batı Türkistan olarak adlandırılmaya başlandı. 1924 yılında Sovyetler Birliği’nin kurulmasıyla Batı Türkistan, Özbekistan, Kazakistan, Kırgızistan, Türkmenistan ve Tacikistan olmak üzere 5 cumhuriyete bölündü. 
Sovyet rejimi, kendisine karşı tehlike olarak gördüğü her şeyi yok etmeye kararlıydı. Özellikle Türklerin yaşadığı ülkelerde taş üstünde taş bırakmayan Sovyet rejimi Türkistan diyarlarının yanısıra Azerbaycan’daki Türkleri de hedef almıştı.
Sovyet saldırılarından kaçan 146 kadınlı erkekli Azerbeycan türkü yaşamak için anayurt olarak gördükleri Türkiye’ye, Iğdır’daki sınır kapısına yakın olan Aras Nehri üzerindeki BORALTAN Köprüsünü geçerek Türk sınır karakoluna sığınıyordu.
146 Azerbaycanlının Türkiye’ye sığındığını duyan Sovyetler hükümeti, Ankara’dan bu kişilerin derhal SSCB’ye iadesini istemeye         başlamıştı bile..
Hem karakoldaki Türk askerleri hem de sığınmacılar, öz yurtlarının soydaşlarımıza, kardeşlerimize kucak açacağından emin bir şekilde gelecek cevabı bekliyorlardı Ankara’dan gelen cevaba önce inanamadı karakol komutanı Teğmen. 
Bir daha, bir daha sorsa da  sonuç değişmiyordu. Hep aynı cümlelerden oluşuyordu “Cumhurbaşkanı İnönü Türkiye dışında Türk yoktur' diyerek "Esirleri SSCB’ye derhal teslim edin” emrini veriyordu. 
Karakol komutanından, soydaşlarını öldürüleceklerini bile bile ruslara teslim etmesini istiyor aksi halde “vatana ihanet” ile yargılanacağını söylüyor. ve ekliyordu “Sovyetler Birliği ile aramızda bir pürüz istemiyorum. Bir daha böyle küçük meselelerle beni meşgul etmeyin.”
At izi it izine karışmıştı kim di? İhaneti yaşatan hain?
Bu nasıl olabilirdi…
"Bizi onlara bırakmayın, bizi siz öldürün" diye yalvarıyorlardı  karakoldaki Türk askerlerine Azeri soydaşları. Stalinin askerlerine ölürken bile pirim vermek istemiyorlardı çünkü.
BORALTAN KÖPRÜSÜ’nde gerçekleşiyor 146 Azeri türkü’nün ruslara teslim edilişi.
Ve soydaşlarımız daha köprünün üzerindeyken başlıyor ruslar yaylım ateşiyle 146 kez Türk milletini öldürmeye. 
Türk askerlerinin  teslim ettiği Azeri türkleri, . İsmet paşa pürüzler  ve böyle küçük meselelerle uğraşmak istemediği için ölüyorlardı.  Hemde  mehmetcik çaresizce ve  acı içinde olanları sadece seyrederken…
Karakol komutanı dayanamayıp intihar ediyordu bu rezilliğe…
Sonrasında ağılar yakılıp, şiirler yazılır,     türküler söylenir oldu  BORALTAN KÖPRÜSÜ şehitlerinin ardından….   Ne fayda….146 kez ölmüştü bir kere Türk milleti kendi topraklarında…..

türk denince özü, sözü merd olur,
dost deyince ayrılmaz bir ferd olur,
kardeş deyip dara düşsem, sığınsam
şimden gerü bu bana bir derd olur!
ben ne diyen bu vefasız dağlara?
öz kardeşi dönek olan ağlara

bir suç mu düşmana göğüs gerdiğim?
günah mı türklüğe gönül verdiğim?
rusların yaradan derin
anayurtta öz kardeşten gördüğüm… 

bizi siz öldürün vermeyin rusa
yakışmaz türklüğe sığmaz namusa 
***
boraltan bir köprü aşar geçer aras’ı
yuğsan aras suyuyla, çıkmaz yüzün karası
karası, karası, merhamet fukarası
karası, karası, merhamet fukarası

düşman bekler karşıda, önüne kattı beni
can alınan çarşıda, kardeşim sattı beni
dönüp seslendim geri merhametsiz birine
beni siz vursaydınız şu gâvurun yerine..... 
***
Ne denebilir ki  “VATAN SAĞOLSUN” dan başka şimdi…
VESSELAM