Neyi Özlüyoruz?

Herhangi bir dijital müzik platformunda hemen hemen herkesin listesinde mutlaka bulunan ya da bulunmasa bile sıklıkla aranan şarkılar nelerdir hiç düşündünüz mü? Söyleyeyim 90’lar Türkçe pop. Y kuşağıysanız zaten bu listenin çoğunu ezbere biliyorsunuz demektir. Z kuşağına ait gençlerin bile çok büyük bir kesimi bu şarkıları biliyor. Hangi şarkıcıdan olduğu fark etmeksizin can kulağıyla dinliyor, hep bir ağızdan söylüyoruz. Çeşitli mekanlarda hınca hınç dolan 90’lar pop geceleri buna büyük bir örnek olarak gösterilebilir. Neden ama?

Bizi cezbetmek sebepleri sadece şarkıcılar mı, sadece şarkılar mı? Modumuzu bu kadar yükselten, keyfimizi yerine getiren tınıları mı bu hayranlığın sebebi? Şimdilerde bile en çok dinlenen şarkılar arasında 90’lar Türkçe popun coverlarının olmasını nasıl açıklayabiliriz ki? Bu zaman zaman eski şarkılara yapılan dönüş tam olarak neyi gösteriyor bize?

Bir cevabım var aslında. Özlem…

Şimdiki şarkıların ticari amaç güderek söylenenleri bir kenara, müzik sektöründe yeni kuşak kaliteli şarkıcı, şarkı, söz ve müzik tabi ki var. Ama bu sürekli 90’lar Türkçe popa dönmenin bizim içerimizde bir yerlere dokunan yanı geçmişe olan özlem…

Birincisi geçmiş bize olan özlem. Kendimizi yeni yeni bulduğumuz, hayatı yeni tanıdığımız, içimizdeki yaşama sevincinin en yükseklerde olduğu, hayata dair umutlarımızın yeşerdiği yılları hangimiz özlemiyoruz ki? Lise zamanlarımızın hoyratlığı, üniversite yıllarımızın idealleri canlanıyor, hatırımızda kalan anılar birer birer beliriveriyor. Bir anda eskide kalmış kendimizi hatırlıyoruz. Bugünlere gelirken yaşadıklarımız, kişiliğimize şekil veren o canlı yılları hatırlatıyor bize bu şarkılar.

Kendimize olan özlemimiz bir kenarda dursun, bir diğeri de bambaşka bir özlem. Eski Türkiye özlemi aslında. O yıllardaki aile bağları, o yıllardaki komşuluk ilişkileri geri geliyor sanki. Şuan hiçbir aile bireyinin diğerinden haberi olmayan minik topluluklar oldu insanlar. Yan dairenizde oturan kişiyi bırakın tanımıyor olmayı, günaydın bile demiyoruz belki. Arkadaşlarımızla doyasıya geçirdiğimiz zamanlar, dolaştığımız sokaklar, uğradığımız mekanlar, ettiğimiz sohbetlerin tadı geliyor damağımıza bir tınıyla. Geçmişin kapısını aralayıp biraz masumiyeti, çokça saygıyı, koşulsuz sevgiyi, derin bağları getiriyor bir parça hayatımıza. Kulaklarımızdan ruhumuza, gençliğimize el sallıyor sanki bu şarkılar. Hepimizin özlediği günler bir anda karşımızda beliriyor sanki.

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
Orçun Ermiş Arşivi