Sevgili Okuyucular, evde arşivimdeki birçok kitabı karıştırdım. Bulduğum ve çok etkilendiğim bir yazıyı özetleyerek sizinle paylaşmadan yapamadım. Karadeniz Kültür Ve Çevre Derneği kolaylaştırıcılığında Karadeniz Çevre Koruma Vakfı, TMMOB Samsun Mimarlar Odası, Turmepa Deniz Temiz Derneği, Çekül gibi bildiğim tanıdığım derneklerle, tanıdığım bir çok hocanın emek verdiği, Alaettin Bahçekapılı’nın yapıtı çevre kurtuluş savaşı adlı 15 yıl önce yayınlanmış kitabında Turgut GÜRER’in Cumhuriyet Gazetesi Bilim Ve Teknik’te 30 Eylül 2000’de Yayınlanan konu şöyle: Amerikalı iki seçkin yerbilimci Walter Pitman ile William Ryan, 1998 yılında piyasaya çıkan “Nuh Tufanı: Tarihi Değiştiren Olaya İlişkin Yeni Bilimsel Keşifler” adlı kitaplarında, Karadeniz’de gerçekten de böyle bir tufanın yaşandığını ileri sürdüler. Radyokarbon yaş tayinlerine, paleontolojik bulgulara ve Karadeniz tabanında yapılan sismik çalışmalara dayanarak, yaklaşık 7500 yıl önce Akdeniz’in sularının o zamanlar göl halinde olan Karadeniz’i “bir anda” bastığı sonucuna vardılar. Kuramlarına göre, “12.500 yıl önce son buzul çağının sona ermesiyle erimeye başlayan buzullar küresel deniz seviyesinin yavaş yavaş yükselmesine yol açtı. O zamanlar Karadeniz bir göl halindeydi ve su seviyesi İstanbul Boğazı’nın neredeyse 150 metre altındaydı. Suların yükselmesiyle, M.Ö. 5500 yıllarında Karadeniz ile Akdeniz arasında tek engel olan İstanbul Boğazı’ndaki doğal toprak baraj bir anda belki de birkaç saat içinde çöküverdi. Akdeniz’in sularında yaklaşık 200 tane Niagara Şelalesi’nin kuvveti ve taşıdığı su miktarıyla, göl halinde olan Karadeniz’e akmaya başladı. Gölün kıyısında yaşayan insanlar içlere yükseklere kaçtılar. Batı Avrupa’ya, Orta Asya’ya, Çin’e, Mısır’a, Mezopotamya’ya göç eden tufan zedeler, yaşadıkları felaketi kuşaktan kuşağa anlattılar. Kutsal kitaplardaki “Nuh Tufanı” gibi öykülere esin kaynağı oldular. Pitman ile Ryan’ın Karadeniz’de gerçekten bir tufan yaşandığına ilişkin; sismik verilere, çökel örneklerine ve paleontolojik bulgulara dayalı çok sağlam kanıtları var. Ama o dönemde Karadeniz Gölünün kıyılarında, büyük tufana tanıklık etmiş ve yaşamları tufanla alt üst olmuş insanlar gerçekten yaşamış mıydı? Kurak iklim koşullarında, Karadeniz, çöldeki bir vaha gibi insanları çevresine toplamış mıydı? Kitabı yazdıkları sırada, Pitman ile Ryan’ın ellerinde; M.Ö. 5500 yıllarında Karadeniz’in kıyısında tarım yapan insanların yaşamış olduğuna ilişkin yalnızca dolaylı arkeolojik kanıtlar vardı. Şimdi ise onların kuramı çok daha güçlendi. Çünkü, dünyaca ünlü deniz arkeoloğu Dr. Robert Ballard, Sinop’un 20 km açıklarında Karadeniz’in 95 metre derinliğinde İnsan yerleşimleri izlerini buldu. Oyulmuş bir kiriş yapı duvarları, insan yapısı taş aletler bulunup fotoğraflanmış. Pensilvanya Üniversitesi Arkeoloji ve Antropoloji Müzesinden, Sinop’ta sürdürülen araştırmada görevli olan arkeolog Fredrik Hiebert, keşif için araştırmalarını sürdüreceğini bildirmişler. Ben de Çılgın Proje Kanal İstanbul için araştırmalarımı yaparken Karadeniz ile Akdeniz taban yüksekliklerinin farklı olduğunu öğrenmiştim. Bu kanalın denizdeki canlıları ve kanal tabanında olası bir çatlamanın Trakya tarımına ve içme sularına vereceği zararları okumuştum. İnşallah gerçekleşmez. Her şeyin hayırlısı olsun. Sağlıklı kalmanız dileklerimle.