LGS, YKS, KPSS… Sınavların ismi değişse de hepimiz hayatımızın bir noktasında bu sınavlardan geçiyoruz. Sınava hazırlanma süreci, sınavdan sonra tercih süreci derken sınav döneminin her anı farklı farklı streslerle geçiyor. Sınavdan istediğin sonucu almak ise daha zor, eğitim sisteminin defoları burada da karşımıza çıkıyor. Fakat sınavlarımız burada bitiyor mu?

Belki bir okul sırasında çoktan seçmeli soruları yanıtlamıyoruz ama ülke olarak her gün sınanıyoruz. Enflasyon ve ardı arkası kesilmeyen zamlar hiçbirimizin dilinden düşmüyor. Hiperenflasyon hepimizin hayat kalitesini düşürürken her sabah biraz daha yoksul uyanıyoruz. Yoğun tempodan uzaklaşıp bir tatil yapmak büyük çoğunluk için lüks haline gelmişken tatile çıkmak şöyle dursun, bir hafta sonunu ailecek dışarıda geçirmek bile cep yakıyor.

Ülkemizin her sektörüne yayılmış liyakatsizlik, sistemde bozukluk insanımızı çaresizliğin içine itiyor. İş bulamayan üniversite mezunları, eğitim aldıkları alanda değil bambaşka sektörlerde çalışmak durumunda kalıyorlar. Her gün yeni bir şiddet haberine uyanıyoruz. Kadına şiddet, verilen ödül gibi cezalardan sonra artmaya devam ediyor. Aylar önce ülkemiz tam 10 ili sarsan depremle sınandı. Yapıdan malzeme çalan müteahhitlerimizle, çadır satan Kızılayımızla, enkazları hala kaldıramayan kurumlarımızla sınıfta kaldık. Beklenen büyük İstanbul depremi ile ilgili ise somut adımlar atılmış değil.

Trafikte ne idüğü belirsiz çakarlı araçlar, insan hayatını tehlikeye atan bilinçsiz şoförlerle sınanıyoruz. Plansız kentleşme ve kalabalık nüfus nedeniyle toplu taşımada zor şartlar altında yolculuk yapmaya çalışıyoruz. Bir araba alalım desek uçuk fiyatlarla karşılaşıyoruz.

Bütün bunlar yaşanırken sorumluluk almayan, toplumu kutuplaşmaya iten politikalar uygulayan, maaşını alıp köşeye çekilen siyasetçilerle, haksızlığa ses çıkarmak yerine kendi çıkarının peşinden koşan insanlarla sınanıyoruz.

Anlayacağınız sınavlarımız hiç bitmiyor. Her gün çeşit çeşit sınavlardan geçen bir toplum olarak siyasette gerginiz, sokakta, trafikte, market sırasında gerginiz.

Toplum olarak bu sınavların içinde yaşamaya çalışıyoruz. Sokaklarda gülen yüzler yok çünkü yüzümüzü güldürecek haberler almıyoruz artık. Kadınlar taciz edilme korkusuyla yürüyor, çocuklar ise tecavüz kültürüne sahip sığınmacıların ülkemize akını ile tehlikede. Birbirimizle ve tüm bu etkenlerle savaş halindeyiz. Siyasetteki kutuplaşma topluma da etki ederken yalnızlaşıyor, bireyselliğin içine hapsoluyoruz.

Bütün bunları yazarken yaşadığım umutsuzluk hayatımızın her alanına etki etmiş durumda. Çözümün ne olduğunu henüz ben de bilmiyorum, sınavlarımızın daha kolay olduğu günler diliyorum.