Yılbaşı ve yılbaşı gecesi denilince aklımıza ilk gelen ritüeller olur. Yeni yıla dair umutlar, dilekler, hediyeler, piyangolar, eğlenceler, yemekler…

Yılbaşı gecesi genellikle akraba ve yakın komşular ile birlikte geçiriliyor. Günümüzde eğlence yerlerinde, turistik tesislerde yılbaşını geçirme yaygınlaşıyor. Bizde kutlanılan yılbaşı Hristiyan dini ile ilgisi olmasa bile, yılbaşı için özel hazırlıklar yapılması ve kutlanması, batı kültüründen bizim kültürümüze geçen bir ritüel sayılıyor.

Yılbaşı gecesini herkes kendi alışkanlıklarına ve elbette bütçesine göre ya eğlence yerlerinde ya da evde geçirmenin planlarını yapıyor…

Geçen yıla oranla baktığımızda zam oranı yüzde yüzü bulduğu görülüyor. Artık katlanan maaşlar bile yetmiyor, insanların yüzleri gülmüyor. Bu şartlarda insanların yeni yılı gönüllerince kutlamaları mümkün olmuyor.

Sevdiklerimizi hatırlatan, bir gün bile olsa bütün dertleri unutturan veya hepsini tüm gerçekliğiyle önümüze seren yılbaşı gecesi…

Her şeye rağmen yeni yıl güzel, yeni olduğu için, umut dolu olduğu için, bilinmez olduğu için…

Çam ağaçlarının altına hediyeler koyma adeti Türklerin yılbaşı kutlaması Nartugan’dan geliyor. Kendi geleneğimizi ve ‘Ayaz Ata’ımızı Avrupa ihraç edip, Noel baba olarak ithal ettik. Türklerin yeniden doğuş bayramı olan ve NARDUGAN denilen bayram 21 Aralık'ta başlıyor 21 Mart'da Nevruz olarak tamamlanıyor. Çünkü 21 Mart ekinoksta gece ve gündüz eşitleniyor. 21 Mart'ta bahar geliyor, doğa yeniden canlanıyor. İşte çam ağacı süslemelerinin önemi de buradan geliyor. Çünkü adına 'Hayatı Ağacı' deniyor.

Aslında Türklerin Nardugan bayramıyken, yüzyıllar sonra Hristiyanlar tarafından alınarak 24 Aralık İsa'nın doğumu Noel olarak uyarlanıyor.

Hristiyanların simgesi Noel Baba olarak bilinen hikayeleri de yine bir Türk geleneğinden aparılıyor.

Çünkü Noel Baba denilen kişinin yaşadığı iddia edilen yıllardan yüzyıllar öncesinde Orta Asya'da 'Ayaz Ata' ve 'Kar kız' hikayesi vardı.

Ayaz Ata Türk Mitolojisine göre kışın soğukta ortaya çıkan, kimsesizlere ve açlara yardım eden, garipleri sevindiren bir efsaneydi.

Tatarlarda Qış Babay, olarak biliniyor.

İhtiyacı olan tüm insanlara gizlice yardım ediyor. Bir de tatlı bir torunu var, torununun ismi de Kar Kızı.

Olması gereken ‘Noel baba’ değil, ‘Ayaz Ata’dır.

Bir farkındalık oluşturup “Noel Baba” yerine öz değerimiz olan “Ayaz Ata” dememiz çok daha güzel ve yerinde olur.