15 Nisan 1912 sabahının erken saatlerinde Kuzey Atlantik Okyanusu'nda New York'a gerçekleşen ilk seferinin dördüncü günü batan lüks gemi Titanik’in bu kazası, tarihin en büyük deniz felaketi olarak kayıtlara geçmişti.

Olayın en ilgi çeken kısımlarından birisi de bu geminin asla batmayacağının iddia edilmesiydi. 10 Nisan 1912'de 2 bin 224 yolcu ve mürettebatla New York'a gitmek üzere İngiltere'nin Southampton kentinden yola çıkan gemi, 15 Nisan 1912'de bir buz dağına çarptıktan sonra Kuzey Atlantik'in sularına gömülmüştü.

Kazada 1514 kişi yaşamını yitirirken, bunlardan bazıları buz gibi soğuk sularda donarak can vermişti ve birkaç saat sonra kaza yerine ulaşan Carpathia gemisi 710 kişiyi kurtarmıştı. Bu gemiden sağ çıkmayı başaran bir Bingöllü insanın hikayesi karşıma çıktı. Bingöllü bir Ermeni olan Neshan Krekorian, Titanik’te yolculuk yaptığı zaman henüz 20 yaşındaymış. Torunu Van Solomonian’ın anlattıklarına göre Osmanlı’nın azınlıklara karşı uygulamalarından kaçan Neshan, Atlantik Okyanusu’nun ötesinde yeni bir hayata başlamak üzere İngiltere’ye geçip oradan Kanada’ya ulaşmak için Titanik’ten üçüncü sınıf bir bilet satın alıyor. Neshan’ın torunu Van Solomonian, Neshan Krekorian’ın ülkeden ayrılışı ile ilgili şu ifadeleri kullanıyor: “Babası, ülkeyi terk ederek Kanada’da yeni bir hayat kurmanın yollarını aramasını, nihayetinde kardeşlerini de yanına almasını umuyordu. Geride kalan iki küçük erkek kardeşi vardı. Büyükbabam, yaşadığı bölge olan Bingöl/Kiğı’dan dört yol arkadaşı daha bularak önce Cherbourg/Fransa’ya ulaşmayı ve tamamen şans eseri olarak Titanik’e binmeyi başardı ve 3’üncü sınıf bilet sahibi 700 yolcudan biri olarak Cherbourg’tan güverteye bindi. 14 Nisan’ı 15 Nisan’a bağlayan gece yarısı Titanik, Kuzey Atlantik sularında bir buzdağına çarptığında 3’üncü sınıf yolcuların kurtarma botlarına ulaşabilmek için statüleri gereği çok küçük bir şansları vardı. Neshan Krekorian, 10 numaralı kurtarma botuna indirilişi esnasında atlayarak yaşamını kurtarmayı başardı. 3’üncü sınıf yolcular ile ilgili problem, o zamanki düzenlemelere göre bu yolcuların 1’inci ve 2’inci sınıflardan izole tutulması için kendi güvertelerinde kilitli olmalarıydı. Neshan ve birkaç kişi daha, üst güvertelere çıkabilmek için zincirli bir kilidi kırmak durumunda kaldılar. Büyükbabam 10 numaralı kurtarma botuna ulaşabildi. Bot indirilirken geminin kenarından botun üzerine atlayarak kurtulabildi.”

Bu arada buzdağına çarpıldığı an hissettikleri sarsıntıya ve duydukları donuk sese maruz kaldıklarında, bir kağıt oyunu oynamak üzere toplanmışlar. Titanik faciasından kurtulmayı başaran Neshan Krekorian, daha sonra Kanada’ya yerleşmiş. Daha sonra Persape ile tanışarak bir aile kurmayı ve göre yıllar içinde kardeşlerini de yanına getirmeyi başarmış.