Son 8 yıldır ülkemizin sonuca varamamış tartışmalarından biri de sığınmacılar... Genel olarak sığınmacı veya mülteci tanımı kendi ülkelerinde çeşitli yönetim hataları nedeniyle tehlike altında olan insanları ifade eder. Yaşadıkları yerlerden kaçarak başka bir ülkeye sığınmış veya yerleşmiş olan bireyleri için kullanılır.

Genel olarak tanımı bu olsa da devletler ve yerel yönetim ve sermaye piyasası için sığınmacı ucuz iş gücü demektir. Ucuz iş gücü ekonomiye katkı sağlıyor gibi görünse de doğru koşullar oluşmadığında düşük gelirli ve yetersiz eğitimli sığınmacıların yoğun olduğu bölgelerde sür rekabet artabilir. Bu, asıl ev sahibi olan gençlerimizin istihdam olanaklarını kısıtlayarak, fiyatları yükseltebilir. Aynı zamanda, düşük ücret beklentisiyle çalışmaya yardımcı olan sığınmacılar, yerel gücün ücretini aşağı indirebilir.

Bugün bu iki maddeyi yaşarken gençlerimizin yıllarca çabalayarak imkan eşitsizliğine rağmen ciddi bir emek verip sekiz yıllık zorlu bir süreçle sınavlara hazırlanıyor, fakat bir sığınmacı herhangi bir emek vermeden üniversiteye girmesi çok oldukça kolay.

Birinci derecede bu sorumsuzca alınan karar ülkemizin umudu olan gençlerimizin başka ülkelere akın akın gitmesine ülkelerindeki kültürel ve toplumsal adaletsizlik yüzünden geleceğe tamamen olumsuz bakmalarına sebep oluyor.

Artık kanıksadığımız haberlerden biri de milyonlarca gencimizin ülkeden gitmek için çareler aradığıdır. Ne yapacağız zaten fırsat eşitliğinin adının bile anılamayacağı ülkemizde gençlerimiz akın akın başka ülkelerde garson, pompacı olarak gitmek için fırsat ararken biz arkalarından el sallamakla mı yetineceğiz.

Tünelin ucunda henüz ışık görünmüyor...