Yıllar önce Çevre Koruma Derneği toplantısına konuk konuşmacı olarak TEMA’ dan arkadaşım Abdurrahman’ı konuk konuşmacı olarak çağırmıştım. Sunumun adı SEVGİ ÜZERİNE idi. Hepimiz keyifle dinledik. Birbirimize duyduğumuz sevginin çeşidini tartışır olduk. Geçtiğimiz gün de bana makalelerini gönderen yazar Nurullah Aydın bu konuyu göndermiş.

SEVGİ-İLGİ-BİLGİ çok sevdiğim kelimeler. Sizinle paylaşmak istedim. Dünyada sevmek ve sevilmek istemeyen kişi yoktur. Sevgi nedir, nerede bulunur, biliyor muyuz? Bakın Sevgi üç türlüdür! Birinci tür sevgi "EĞER" türü. Eğer türü sevgi: Belli beklentileri karşılarsak bize verilecek sevgiye bu adı veririz. Örnek; Eğer uslu olursan, eğer derslerini çalışırsan, seni severiz. En çok rastlanan sevgi türü budur. Amacı sevgi karşılığı bir şey kazanmaktır.

İkinci tür sevgi: “ÇÜNKÜ” türü sevgi. "Bu tür sevgide kişi, bir şey olduğu, bir şeye sahip olduğu ya da bir şey yaptığı için. O kadar popüler, o kadar zengin, o kadar ünlüsün ki. Seni seviyorum. "Çünkü" türü sevgi, "Eğer" türü sevgiye tercih edilebilir. "Eğer" türü sevgi, bir beklenti koşuluna bağlı olduğundan büyük ve ağır bir yük haline gelebilir. Oysa zaten sahip olduğumuz bir nitelik yüzünden sevilmemiz, hoş bir şeydir, egomuzu okşar. Bu tür, olduğumuz gibi sevilmektir. İnsanlar oldukları gibi sevilmeyi tercih ederler. "Eğer" türünden temelde pek farklı olmadığını görürsünüz. İnsanlar, hep daha çok insan tarafından sevilmek isterler.

Hayranlarına yenilerini eklemek için çabalarlar. Sevilecek niteliklere onlardan biraz daha fazla sahip biri ortaya çıktığı zaman, sevenlerinin, artık ötekileri sevmeye başlayacağından korkarlar. Çünkü türü sevgi de, gerçek ve sağlam sevgi olamaz. Tüm insanların iki yanı vardır. Biri dışa gösterdikleri. Öteki yalnız kendilerinin bildiği; insanlar sandıkları kişi olmadığımızı anlar ve bizi terk ederlerse, korkusu buradan doğar. Japonya’da bir temizleyicide çalışan dünya güzeli kızın yüzü patlayan kazanla parçalanmış. Yüzü fena halde çirkinleşince, nişanlısı nişanı bozup onu terk etmiş.

Daha acısı... Aynı kentte oturan anne ve babası, hastaneye ziyarete bile gelmemişler, artık çirkin olan kızlarını. Sahip olduğu sevgi, sahip olduğu güzellik temeli üstüne bina edilmiş olduğundan bir günde yok olmuş. Güzellik kalmayınca sevgi de kalmamış. Kız bir kaç ay sonra kahrından ölmüş... Toplumdaki sevgilerin çoğu "Çünkü" türündendir ve bu tür sevgi, kalıcılığı konusunda insanı hep kuşkuya düşürür. Peki, o zaman, gerçek sevgi, güvenilecek sevgi ne? Ve işte sevgilerin en gerçeği!

Üçüncü tür sevgi “RAĞMEN” diye adlandırılan türdür. Bir koşula bağlı olmadığı için ve karşılığında bir şey beklenmediği için "Eğer" türü sevgiden farklıdır. Sevilen kişinin çekici bir niteliğine dayanıp, böyle bir şeyin varlığını esas olarak almadığı için "Çünkü" türü sevgi de değil. Bu üçüncü tür sevgide, insan "Bir şey olduğu için" değil, "Bir şey olmasına rağmen" sevilir.

Yüreklerin en çok susadığı sevgi budur. Farkında olsanız da, olmasanız da, bu tür sevgi sizin için yiyecek, içecek, giysi, ev, aile, zenginlik, başarı ya da ünden daha önemlidir. Kalbinizin derinliklerinde, dünyada kimsenin size aldırmadığını ve hiç kimsenin sizi sevmediğini düşünseydiniz, yiyecek, elbise, ev, aile, zenginlik, başarı ve üne olan ilginizi yitirmez miydiniz? Şu anda en sevdiğiniz kişinin sizi sadece kendi çıkarı için sevdiğini anladığınızı bir düşünün.

Dünya birdenbire başınızın üstüne çökmez miydi? Dünyadaki en büyük kıtlık, "Rağmen" türü sevginin yeterince olmayışıdır!.. Sevmekten yoksun kişiliğe sahip insandan her türlü kötülük beklenebilir. Birbirimizi “HERŞEYE RAĞMEN SEVMEK VE SEVİLMEK” dileklerimle.