Bugün 21 Aralık (yazıyı kaleme aldığım gün) .. 21. yüzyılda olmamıza rağmen hala bazı şeylerin izahı yok. Vicdanların körelmeye buz gibi yüz tuttuğu, kötülüklerin başını alıp gittiği bir dönemdeyiz. Az önce gazetede 3 tane otizmli çocuğuna cinsel istismarda bulunan bir babanın haberini okudum ve yüreğime sanki hançer saplandı. 
Allah belalarını versin bu adamların! En ağır cezaları alsınlar! Hiçbir çocuğa, hiçbir kadına, izni olmadan dokunamayacaklarını anlasınlar. Zorla da olsa öğretelim onlara, gerekirse  kafalarına vura vura... Böyle insanlar için yaşasın         cehennem demekten kendimi alıkoyamıyorum. Bir insan nasıl böyle birşey yapabilir aklım almıyor. Evlat ya adı üzerinde evlat, kendi canının en kıymetli parçası… Sevinçleriyle mutlu olup hüzünleriyle kahrolduğun bir parçan. 
Resmi verilere bakıldığındaki tablo da içler acısı… Şiddeti Önleme ve Rehabilitasyon Derneği’nin 2016 yılı raporuna göre “Dünyada son 4 yılda çocuklara yönelik taciz ve ya şiddet uygulamaları yüzde 90 arttı. Tecavüzcülerin tahminen % 5’i ortaya çıkarken % 95’i gizli kalıyor. Ensest ilişkilerin ise binde biri ortaya çıkıyor. Adliyelerdeki 4 tecavüz davasından biri çocuklarla ilgilidir. Adalet Bakanlığı’nın 2014 verilerine göre, her ay Adli Tıp Kurumuna 650 çocuk cinsel istismarı vakası gönderilmektedir.
2016’da Adli Tıp’a gelen çocuk cinsel istismar vaka sayısı ise verileri göre 40.064!!!
Bu hainlerin sadece 13 bini ceza almış, geri kalanı beraat etmiş… Şimdi düşünün mahvolan 40.064 kişinin hayatının yok  olmasının bedelini kim ödeyecek?
Bu tür olayların en temel sebebi cehalet diyeceğim o da olmayacak çünkü bakıyorsunuz ki adam yıllarca okumuş, iyi bir mevkiye gelmiş ama içindeki insanlık duygusunu unutmuş. Çocuklarına bile el sürmeye utanmıyor. Yayınlanan diziler, reklamlar ve tv programları da insanlara kötü örnek oluyor, etkiliyor orası da işin farklı bir boyutu.. Temiz toplum için  buna dur demek için belli adımlar mutlaka atılmalıdır. Bu işin kesin bir çözümü yok onu biliyoruz. Ama bu ülkenin yargısında yönetiminde bu duruma yönelik cezaları değiştirecek yüzlerce baba var. Neden bu konu da bir işlemde yapılmıyor anlamış değilim. Yaptın mı kardeşin yatacaksın bu kadar, gün yüzü göremeyeceksin, kirli     ellerin başka çocuklara değemeyecek demek çok mu zor.
Önce insan olmayı öğrenmek lazım doktor, imam, polis, avukat, hakim ya da savcı  olsa ne olacak adam olamadıktan sonra, insanı değerlere sahip olmadıktan sonra hiçbir makam ve mevkinin zerre kadar önemi yok ki. 
Baba evladını sevmese, evlat babayı saymasa olur mu hiç? İnsanların gözlerini haset, kin nefret tutarsa gelecekteki nesillere bırakabileceğimiz pekte parlak olmayan bir gelecek dışında hiçbir şey kalmayacaktır.
Çocuk susabilir ama biz toplum olarak biz susmayalım! Sesimiz arşa ulaşana kadar avaz avaz bağıralım. Belki o zaman biraz olsun faydamız dokunur küçücük hayatların yok olmaması adına.
Selametle...