Günümüzde kültürün ve dilin gelişkinliği onun olay ve olgu da bir tanımı ifade ederken kullandığı anlatımın çokluğu ve açıklayıcılığı büyüklüğünün ve zenginliğinin göstergesidir.

Kelimeler bir ifade edişi anlatır. İfade etmek ayrı bir kültürel birikimdir.

              ***

Devlet; toprak bütünlüğüne bağlı olarak ekonomik /politik olarak örgütlenmiş topluluğun tüzel varlığıdır.

Kamu, bir ülkedeki halkın bütünü yani halktır.

Lider, önder; gücü, ünü veya toplumsal yeri dolayısıyla belli zaman ve durumlarda içinde bulunduğu toplumun tutum, davranış ve etkinliklerini değiştirip yönetebilmelidir. Bu nedenle topluluk içinde karar verme yetkisi sorumluluğu basite indirgenemez.

Lider, önder, öncü, kılavuz kısaca toplumun içinde bulunduğu sorun ve bunalımlarda sancı ve dirençte kendini gösterir.

Yaşamında ilk kez sorumluluk ve liderlik koltuğuna oturmuş birisi 'dingin' yaşamındaki rahatlığı bulamayacağından rahatı yoktur, birinin görüşüne de başvurmaz. Bu kişi değerli bir şeyini kaybedeceğini sanıp kaygılanır tasalanır.

Adamın olmadığı yerde çenesindeki kıldan keçiye "celebi", aslı olmadığı yerde gölgeye de itibar edilir.

Tam da bu sırada hepimizin bildiği anlı şanlı, aklını gerektiği gibi kullanamayan, zekâsı fazla gelişmemiş, düşüncesiz, yerli yersiz davranan, kavrayışsız, vurdumduymaz kalın kafalı izansız, ferasetsiz ama aslında dalkavuk, sırnaşık arsız utanması sıkılması olmayan yılışık yüzsüz aç gözlü yani yalakalar ortaya çıkar methiler dizer yaranmak için.

Bunların yaptıkları maskaralıklar güldürebilir ama toplumsal yaşamda çekilmez bir hal alır.

Gerçekler "atı alanın Üsküdar'ı geçtikten" sonra fark edilir ki iş işten geçer.

Liderlik ve yalakalık bir birine yakın ama bir o kadar bir birinden farklı. Toplumsal gerçekler değerinde bakacaksak günümüz koşullarında sıradan birinin de lider olacağını bilmemiz gerek.

Kelimeler toplumsal yaşamda düşüncemizi ifade eden sözcüklerdir. Sözcüklerimizi birilerine yaranmadan, çıkar gözetmeden ve düşünerek ne anlama geldiklerini bilerek söylemeli ve yazmalı.