Zafer Bayramı kutladığımız şu günlerde ne hallerdeyiz; emekli 7 bin 500 lira ile geçinmeye çalışıyor, öğrenciler umutsuz, ülkenin yarısı ayda 11 bin lira maaşa mahkum edilmiş, doktorlar ülkeyi terk etmek istiyor, gazeteciler tutuklanıyor. Daha bir sürü dram. Zaferi kaybettik...

Bir Zafer Bayramı kutlamamız için kazanılmış zaferlerin (cumhuriyet, bağımsızlık vs) hakkını vererek onlara değer katmak gerekirdi. Biz ne yaptık; 1923'ten daha geriye gittik. Evet akıllı telefonlarımız var ama aklımız yok. Televizyonlar renkli ama hayatlarımız çok renksiz.
Zafer Bayramı kutlayacağız ama kutlamalar "birlik-beraberlik" ister biz kamplaştık, bölündük.

Birbirine selam dahi vermeyen, kaşının üstüne gözü var diye birbirine saldıran, tahammülsüz ve mutsuz milyonlar olduk. 1923'te bu kadar konsensüs içinde bir depresyonda bile değildik...
Nereden bakarsak bak ortada bugün kutlanacak bir zafer yok. Geçmişte kazanılmış bir zafere özlem ve ah be deyip iç geçirmek var, hepsi bu. Birbirimizi kandırmanın alemi yok. Cumhuriyet Türkiye'si ileri değil geriye doğru gidiyor ve kurulduğu günün çok daha gerisinde. Acı verici.

Şimdi bir fincan sade kahve eşliğinde güzel şarkılar dinleyip, gelmeyecek güzel günleri hayal edecek, çalışmaya başlayacağım; bakalım bugün hangi haksızlıkları, hırsızlıkları ve mutsuzlukları manşete taşıyacağız. O kadar çok ki. Yaz yaz bitmiyor. Zafer mi dediniz! Eskidenmiş...

Sahillerde bira içmek yasakmış!

Haber:

İstanbul Valiliği halka açık sahil, plaj, park, piknik ve mesire alanlarında alkollü içki tüketilmesini yasakladı. Cezası 617 TL.

Yorum:

Asgari ücretliler bara gidemiyor, tekelden aldığı birayla sahilde bir yere oturup denize karşı bira içiyor ya; o ucuz keyfi bile çok görmüşler. Bir biradan aldıkları 20-25 lira vergi az gelmiş bir de sahilde içmeyi "haraca bağlamışlar." Siyasal İslam böyle bir kötülüktür.