Çatalca'nın şu an ki durumunu anlatan bir şarkı var aslında... Tabi anlayana! Anlayabilene...
Ölüyorum kederimden. El içine çıkmaya yüzün kalmad. Ah ömrüm hiç gibi geçti. Derdin ne diye soran olmadı. Ömrüm hiç gibi geçti. Derdin ne diye soran olmadı. Çaresizlik içindeyim.
İlçemiz her geçen gün resmen kahrından eriyip bitiyor.
Yerel belediyemiz yani Cem Kara Başkanlığındaki belediye ekibi “Bu kadar bütçeye anca bu kadar” diyor.
Büyükşehir "Çok büyük hizmetler" başlığında asfalt, doğalgaz yapıyor.
Ben ilçemizi yönetenleri ve yönetmeye talip olanları, muhalif olanları, dernek başkanlarını ve gelecek için siyasi hayal kuranları, hepsini çevremizdeki ilçeleri gezmeye davet ediyorum.
Öyle falanca ülkenin, falanca ilçesine de değil ha...
Bir Beylikdüzü, bir Avcılar, bir Büyükçekmece, bir Silivri...
Yapılaşmanın had safhalara ulaştığı bu ilçeler var ya bu ilçeler, o kadar beton yığınları içerisine yaşam alanları üretiyor ya, hepsine helal olsun.
He adamlarda muhalefette var bi yandan... Muhalefet iktidarı çalışsın diye zorluyor. Bizdeki muhalif zihniyet ise şöyle;
Hiç iş yapamasın ki "Bir şey yapamadı" deyip belediyeyi alalım.
Oysaki kaybeden yüz yılların kasabası, vilayeti, Cumhuriyet ilçesi Çatalca...
Ama gel gör ki daha düne kadar kendi beldesi olan ve 1985'te ilçe olan kendinden kopan onu geçmiş.
E şimdi Çatalca "Ölüyorum kederimden" şarkısını söylemiş çok mu?
Hep bir ağızdan söylemişiz çok mu?