Bayrama sayılı günler kaldı. Herkesi bir heyecan aldı gidiyor. Öyle bir boş vermişlik var bu aralar. 
Önceki yazımda da bahsetmiştim siyasi boşluk var, üstelik hat safhada diye... 
Hala fikrimi savunmaya devam ediyorum.
***
Son yayınlanan haberlerde görüyoruz ki sadece siyasi değil her türlü avantajda bile engellileri düşünen yok. 
Bence engelli olmayan ya da evinde engelli bir birey bulunmayan bizleri hiçbir zaman anlamayacak. 
Siyasiler bazı vaatler vermeye başladılar en azından. 
Diyorum ki; şimdi tamam, hemen ardından bir gelişme oluyor.
Bakıyorum yine bir eksiklik var. 
Emekliye ikramiye, memura ikramiye, çiftçiye ikramiye, polise askere ve çöpçüye ikramiye... 
Ama engelliye, işte ona yok!
***
Bizim paralar dağıtılıyor bir bir. Ama karşıdan görseniz sanki baba parası dersiniz. 
O paralar milletin vergisi, SSK'sı, KDV’si veya alın teri... 
Kimse ikramiyeleri kendi cebinden vermiyor. 
Herkese bayram harçlığı var ama engellilere yok. 
Yılda bir yarım ikramiye verseniz ne olacak kıyamet mi kopacak sanki?
Vatandaşlara olan ikramiye engellilere de olmalıdır.
***
Engelliler de bu ülkenin ferdidir, evladıdır. 
Hepsi anasının birer kuzusu. 
Biz insanoğlu hayatın renkli anlarına çok çabuk kapılıyoruz. 
Engellileri her seferinde unutuyoruz. 
Ya da görmezden gelmek işimize geliyor.
Artık uyanma zamanı gelmedi mi?
Emanetlere sahip çıkma zamanı geldi de geçiyor bile.
Şimdi herkesin görev için harekete geçme zamanı.
Buradan siyasilere sesleniyorum. 
ugün sağlamadığınız adalet yarın gelir sizi de bulur. 
O yüzden ki temelleri sağlam atmalı... 
Engelsiz bir yaşam için savaş veren ve bu mücadelesinde yalnız bırakılmış tüm bireyler gün gelir hesap sorar. 
Onlar sormazsa ilahi adalet sorar.
Vicdanın sesini dinlemek için artık biraz gönül gözünüzü açın!