Enson yapılan seçim öncesinde Çatalca Halkı’na sorunlar sorulduğunda ilk sırayı sokakta yaşayan başı boş köpekler, kaldırımların yetersizliği gibi konular yer alıyordu. Seçim biteli epey zaman geçti yine sorunlar aynı hatta sokaktaki köpek sayıları günden güne artarak devam ediyor. Özellikle sahiplenilmesi yasak olan ırkların kayıt altına alınmasıyla ilgili çıkarılan yasa sonrası terkedilen yasak ırk köpekler tehlikenin boyutunun artmasına neden oluyor. Ormanlık alanların fazla olduğu mahalelerde yaşayanlar, ormanlara atılan köpeklerin mahalle merkezine inmeleri nedeniyle çocuklarını okula bile yalnız gönderemez hale geldiklerini, korkarak sokağa çıktıklarını dile getiriyorlar. Hatta yaşanan sorunu video çekip gönderen, saldırgan köpeklerin nasıl diğer köpekleri parçaladıklarını paylaşan pek çok kişi durumun ne kadar vahim olduğunu gözler önüne seriyor. Bende bir hayvan severim hatta evimizi patili bir can dostu ile paylaşacak kadar hayvan severim. Fakat bir çocuğumuzun hayatını tehlikeye atacak, bir insanımızın zarar görmesine neden olacak bir durum yaşanırsa bunun sorumlusu kim olacak?

Göz göre göre bunun önüne geçilmiyorsa sonra ah vah demek neye yarar. Kınamalar, ben atmadım o attı, benim ilçemin köpeği değil atanın suçu gibi saçma sözler neyi değiştirir. Bu yıllardır devam eden bir sorun, o attı bu attı sonuç Çatalca’nın tüm ormanları, mahaleleri, sokakları sahipsiz hayvan barınağına döndü. Bahsettiğim gibi yasaklı ırkların terk edilmesiyle durum şimdi daha da tehlikeli ve en kısa zamanda bu soruna bir çözüm bulunmazsa canımız yanacak. Bu felaket tellallığı yapmak değil görünen bir sorunun önüne geçilmesi için ön görüleri paylaşmak. Zaten ki bunlar yıllardır biliniyor ve hatta Çatalca Belediye Başkanı Mesut Üner’in seçim çalışmalarında en başı çeken projelerinden biri sokak hayvanlarının yarattığı sorunların çözümü için ürettiği hayvan barınağı projesi değil miydi? Neydi adı Sevgi Barınağı mıydı?

Sokak hayvanları sorunu çığ gibi büyürken gelecek seçimlere de az kalmışken acaba ikinci dönemin en çarpıcı projesi olarak mı kitapçıkta yerini alacak Sevgi Barınağı Projesi? Projeyi hayata geçirmenin daha zamanı gelmedi mi? Aslında ben anlıyorum, bunu eleştiri olarak algılamayın. Seçim vaatlerinde bol keseden atmak, onlar yapamadı ancak biz gelince yapacağız demek kolay oluyor. Çünkü bir söz vardır davulun sesi uzaktan hoş gelir, işin içinde olmadan uzaktan çözümler üretmek, projelendirmek kolaydır. Çünkü hepsi kağıt üzerinde bir nevi hayal ürünüdür. Asıl mesele gerçekleştirmektedir. Çatalca Belediyesi’nin ormanlarda köpeklere mamalar götürdüklerini, tedavilerini gerçekleştirdiklerini onları da yalnız bırakmadıklarını görüyoruz ve takdir ediyorum. Ancak maalesef ki sadece mama götürmek bu sorunun ortadan kalkmasına vesile olamıyor. Ya da bir alet ile köpeklerin kulak numaralarını sorgulatıp başka ilçeden atılmış demekte çare olmuyor. Benim bu sorunun çözümü için bir önerim yok çünkü sizler yıllar önce çözümleri bulmuş ve projelendirmiştiniz tek yapılması gereken hayata geçirmek. Lütfen biran öce hayata geçirin.

Kaldırım konusuna da değinmek istiyorum. Cevdet Barın Bulvarı ve Münif Sevi Caddesinde kaldırım çalışmaları sürüyor ve gerçekten yayaların rahatça yürüyeceği oldukça geniş, ferah, gelişmiş ülkelerin standartlarına uygun kaldırımlar yapılıyor. Ben bu çalışmayı çok başarılı bulduğumu belirtmek isterim. Ancak gelin görün ki yine şikayetçi olanlar, bu kadar geniş kaldırımlar sebebiyle yolun daraldığı, araçlarını park edecekleri alan kalmadığı gibi konularda yakınanlar var. Bir zahmet aracını da kapının önüne park etme canım kardeşim, git bir sokak öteye park et. Aracın iş yerinin önünde olsun, ürünlerini kaldırımlara ser, olmadı koy bir duba yola aracın için yer ayır. Kaldırımlar, yollar babanızın malı değil başkalarının haklarını gasp etmekten vazgeçmeyi, bencilce davranışlarınızdan kurtulmayı artık başarmalısınız. Çatalca Belediyesi de yayalar için yaptığı kaldırımlara sahip çıkmalı kimsenin kaldırımları, yolları işgal etmesine izin vermemeli. Herkes hakka saygı duymayı öğrenmeli, kurallara uymayanlara da yaptırımlar kimse kayırılmadan gerektiği gibi uygulanmalıdır. Eğer eş dost bir kişiyi kayırırsanız diğer kişilerinde aynı toleransı beklemesi kaçınılmaz olur. Herkese karşı eşit uygulama olmalı ki yapılan o geniş kaldırımlar daha büyük sergilere dönüşmesin.