Öyle günlerden geçiyoruz ki; insanların hırçın, agresif ve umarsız olduğu dönemler... Oysaki hayat, bunları süzgeçten geçirip güzelliğe ulaştıracak zamanlarda. Ne çıkacak kötülüklerden merak ediyorum. Kim hangi amaçla besleniyor bu illetten. Trafikte herkes agresif, sokaklarda eski huzurdan eser yok, komşuluk yok, bir insanın derdiyle dertlenmiyor artık insanlar. Bu ne kadar gider, nereye gider bilmiyorum.
Biz arınmayı istiyoruz en azından ben öyle istiyorum. Kötü olan ne varsa uzak kalsın, tüm enerjimizi iyiliğe aktaralım diyorum. Bu hafta neler yaptık bir bilseniz. 
Bizden çok çok uzaklarda Türkiye’nin bir ucundan bir ucuna hediyeler hazırladık. Hem de ne hislerle bir bilseniz. Her çocuğa özel kıyafetler seçtik, dört bir koldan çalıştık. Kimi gönüllü buldu, kimi aracı oldu, kimi emeğini ortaya koydu. Ama biz en önemlisi bir olduk. Bir uçtan bir uca gönül köprüleri kurduk.
Şimdi nasıl bir heyecan sardı bir bilseniz. Adıyaman’ın 5 farklı ilinde engelli kardeşlerimizle bulaşacağız günü sabırsızlıkla bekliyoruz.
Ben tek başıma ne yapabilirim diye düşünüyor ya insan... Onun tam aksini düşünse işte o zaman sevginin neler yapabileceğini görürsünüz. Biz Engelsizsiniz Vakfı olarak önce kendimizden sonra çevremizden başladık. Gönüllerin bam teline dokunan bu sevgi seli bir anda çığ gibi büyüdü Adıyaman’a kadar ulaştı.
Rabbim nasip ederse Cuma günü ekipçe orada olacağız inşalla. Dünyanın neler hatrına döneceğini hep birlikte göreceğiz.
Sevgiyle kalın, hoşçakalın.