Ekim 2019 da kaleme aldığım bir makalemde “Asıl dert 40+1 ile 400 ü yakalamak. Çünkü getirdikleri sistemin ibresi tümüyle AKP’ye dönüyor” demiştim.

Ki burada ki asıl dert Parlementer sistemi geri getirmek ve Anayasa değişikliğine gidebilmekti.
Bu da şu an için seçim barajı 40+1 e düşmeden asla mümkün olamazdı. Ve ben Sayın Cumhurbaşkanının sadece bununla sınırlı kalmayacağını Akp’den istifa ederek “bağımsız” bir aday görüntüsü vereceğini dahi düşünüyorum.
Kısacası AKP dağılıyordu ve olası bir seçimde yüzde 20 yi geçmeyeceklerinin farkındaydılar ve kendi kazdıkları kuyuya düşmemek adına hem anayasa hemde parlamenter sisteme geri dönmenin derdine düşeceklerdi. Keza Mart 2019 yerel seçimlerinden 30 gün önce kaleme aldığım bir diğer makalemde Akp’nin yüzde 28 oy’un üstüne çıkamayacağını dair vurgu yapmıştım. (Mhp ve Cumhur İttifakının diğer ortakların Oy’unu çıkarınca yapmış olduğum tespit doğru çıkmıştı.)

Yani tek adam olmak için can atan Sayın Cumhurbaşkanı şimdilerde getirdiği sistemi iptal etmek ve parlementer sisteme geri dönmek adına seçim barajını her halükarda yüzde 40+1 ile indirip mhp ile birlikte tekrar iktidar olmanın hayaline düşecekti. Yani 400 milletvekili yeter sayısını sağlayıp bir nebze kazdığı kuyuyu kapatma derdine düşülebilirdi. Lakin ben o kuyunun kapanması için hiç bir muhalif partinin küreği eline alıp dolduracağını tahmin etmiyorum.
Ki buna MHP’de dahil.

Çünkü AKP’nin taraf toplumu Başkanlık sistemi geldiğinde bu ülkenin uçuşa geçeceğine inandırılmıştı. Yani bugün yaşadığımız ekonomik krizin ve uçuruma sürüklenen Türkiye’nin asıl sorumlusu AKP’ye inanan ve inadına reis, inadına AKP diyen toplumun tamda kendisiydi.

Artık kendilerini tek başına yüzde 47 lere taşıyan toplum uyanmış ve bu uyanışın AKP’yi yüzde 20 lere geriletmesi kaçınılmaz bir gerçekti. Kısaca hem başkanlık sistemi hemde anayasa değişikliği hızla ellerinde patlıyordu.

Yani bertaraf etmek istedikleri toplum için getirilen sistem şimdilerde tamamen kendilerini vurmuştu.
Sonuç olarak seçim barajının 40+1 e düşmeni ne Parlementer sisteme geri dönüşü nede anayasa değişikliğini tekrar düzenlemelerine asla imkan sunmazdı.
Kurtuluş yoktu.

Yani AKP hükümeti yıkıldığında yeni gelecek hükümet AKP’nin sistemini uygulayacaktı ve bu resmen kendi kazdıkları kuyuya düşmelerini sağlayabilirdi.

Saygılarımla