Sayın İmamoğlu’nun en büyük hatasının danışmanı ve Sayın Murat Karayalçın’ın gazına gelerek Sayın Kılıçdaroğlu’na muhalif olması diye düşünüyorum. Lakin Sayın Kılıçdaroğlu’na karşı başlatılan değişim hareketi çok fazla ilgi görmediği için Sayın İmamoğlu ister istemez geri adım atmak zorunda kaldı. Çünkü Sayın İmamoğlu da yapmış olduğu bu hatanın farkındaydı ve sonunun Sayın İnce gibi olmaması için Sayın Kılıçdaroğlu’na biat ettiğini göstermesi gerekiyordu.

Nitekim Sayın İmamoğlu, Sayın Kılıçdaroğlu’nun memleketi Tunceli’de "Sayın Genel Başkanım cebinizi aradım ama cevap vermediniz." cümlesini basının önünde sarf etmesi Sayın Kılıçdaroğlu’na karşı mağlubiyeti kabullendiği anlamı taşıyor gibiydi. Hal böyle olunca geriye sadece Sayın Kılıçdaroğlu’nun Sayın İmamoğlu’nu yine İstanbul Büyükşehir Belediye Başkan adayı olarak göstermesi kalıyordu. Lakin ben Sayın İmamoğlu’nun aday gösterilmesinin kazanması için değil aynen Sayın Muharrem İnce gibi pasifize edilmesi için bir plan olduğunu düşünmekteydim.

Kaldı ki 1999 yılından beri uygulanan hizipçilik CHP de gelenek haline gelmişti. Yani Rahmetli Baykal ile başlayan ve bugün de Sayın Kılıçdaroğlu tarafından uygulanan hizipçiliğe dün rahmetli Bülent Ecevit maruz kalırken bugün de Muharrem İnce, Emine Ülker Tarhan, Süheyl Batum ve Ömer Faruk Eminağaoğlu gibi Atatürkçü isimler maruz bırakılmıştı.

CHP’de bunlar yaşanırken Ak Partinin çok güçlü bir aday ile mesela; Sinan Oğan gibi bir ismi aday göstererek İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığını alması hiç zor değildi. Ki almak zorundaydılar. Çünkü boş olan Hazine ve Maliye Bakanlığı kasasının doldurulması için Arap sermayesine ihtiyaç vardı ve Araplar Ak Parti’nin kontrol edemediği ve gücünün olmadığı İstanbul’a yatırım yapmak istemezdi.

Şimdi demem o ki 2024 yerel seçimlerinde Sayın Erdoğan 1 taşla hem Sayın İmamoğlu’nu mağlup edebilir hem de 13 yıldır kendisini sürekli iktidar yapan Sayın Kılıçdaroğlu’nu tekrar CHP Genel Başkanlığı Koltuğuna oturmasını sağlayabilirdi.

Çünkü Sayın Kılıçdaroğlu koltuğu korumak adına birileri gibi çıkarı uğruna “ne istedilerse vermeye hazırdı.” Aynen 2018 yılında üstü çizelen Sayın Eren Erdem’in bugün CHP’ye Genel Başkan Yardımcısı yapması ya da Sayın Mustafa Sarıgül’ün Erzincan’a ayağına gidilmesi gibi.

Şunu üzülerek söylüyorum.
Umarım en yakın zamanda yürekli biri çıkar ve CHP Genel Başkanlığına aday olduğunu açıklar. Yoksa hem Atatürk’ün kurduğu Türkiye Cumhuriyeti Devletini hem de Atatürk’ün emaneti olan CHP’yi mumla arayacak duruma geliriz. Ve yine umarım CHP’li milletvekilleri, belediye başkanları, partinin il ve ilçe başkanları delegeler üzerinde baskı kurarak CHP’nin yok olmasına vesile olmaz. Yoksa Filistin misali geriye baktığımızda ne CHP’yi ne de Türkiye Cumhuriyeti Devletini göremeyebiliriz.