Toplum içinde tartışma kültürü yok.

Aile içinde tartışma kültürü yok.

Siyasi ortamda tartışma kültürü yok.

İş ortamında tartışma kültürü yok.

Fikir ve görüşlerini anlattığında tartışma kültürü yok.

Taraftarı olduğumuz takımlar hakkında tartışma kültürümüz yok.

Bu örnekleri çoğaltabiliriz ama gerçek olan bir durum var o da büyük bir çoğunluğumuzun herhangi bir mevzuda medeni bir şekilde konuşamıyor oluşumuz. Her tartışmanın sonu kavgayla, boşanmayla, ölümle ya da hapisle son bulur. Maalesef sevgimizi de, öfkemizi de çok uçlarda yaşayan bir milletiz. İçimizde kim her konuda konuşabildiğini düşünüyorsa yaşadığı o çevresini pamuklara sarıp her tehlikeden korusun. Çünkü yaşadığımız bu coğrafyanın çok şanslı bir kitlesi ve kıymetini iyi bilsin.

Örnekler misiniz derseniz tabii ki örneklerim;

Aile bireylerin ile hararetli bir tartışmaya girip darp edilmeden o konuşmadan ayrılabilir misin? Ayrılamazsın.

İşverenin ile bir fikir ayrılığına düşersen ve onunla tartışırsan işinden kovulursun.

Siyasi görüşünü tartıştığın bir ortamda senden farklı görüşü olan bir topluluğun önünde konuşursan ya ateist, dinsiz derler ya solcu, komünist derler ya milliyetçi, faşist ya da dinci, kelle avcısı derler.

Konuşmanın sonu çoğu zaman yüksek sesle ve maalesef karşımızdaki kişiyi aşağılayarak kavga ağzıyla kendimizi haklı çıkarırız.

Bir gazeteci fikrini yazdı diye hapse atarız çünkü eleştiriye ve medeniyete çok uzağız.

Bunu geçmişteki ve günümüzdeki tartışma programlarıyla gözlemleyebiliriz. Siyaset Meydanı ve Babala TV Mevzular Açık Mikrofon gibi insanların kendi fikirlerine aykırı fikirleri nasıl aşağıladıklarına hep birlikte şahit oluyoruz.

Dünya değişiyor değişmeyen tek şey değişimin ta kendisidir.

Bizlerde değişelim. Daha çok okuyalım. Daha çok bilgi sahibi olalım. Daha çok medeni çerçevede fikirlerimizi belirtelim. Tahammül seviyemizi arttıralım ve daha hoş görülü olalım. Öfkeli siyasetten uzak duralım. Genç beyinlere fırsatlar ve imkânlar sunalım.

1071’de Anadolu’ya ayak basan ve tartışma kültürü olmayan biz Türkler, artık medeni bir şekilde tartışalım. Fikrinden dolayı kimseyi hapsetmeyelim, taşlamayalım. Her konuda konuşabilelim. Nefret dili kullanmayalım.

Ben neymişim demeyelim ve zamanı geldiğinde sahneden inmesini bilelim.