Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırması (TNSA) 2018  verilerine göre 5 yaş altındaki her 15-16 çocuğumuzdan 1’inin boyu, yaşına ver cinsiyetine göre, beklenenin “çok” (2 standart sapmadan daha çok) altında. Bu tabloda kısa dönemde çocuk hastalıkları ölümleri artar, uzun dönemde beklenen ortalama yaşam süresi düşer. Yetersiz-dengesiz beslenme nedeniyle bu çocuklarımız “bodur” kalırlar, boyları çok kısa kalır. Elimizdeki verilerle en son 2018 TNSA raporuna göre, Türkiye'de yüzde 6-6,5 dolayında “bodur” çocuk var 5 yaşın altında. Yüz kızartıcı bir tablo bu!;

Bodur, yaşına ve cinsiyetine göre erişmesi gereken boyun çok altında kalandır. 2018 verilerinde Türkiye'de her 100 çocuktan 6'sının (5 yaşın altında), beklenen boyun altında bodur kalması yüz kızartıcı bir durumdur ve bu oran ayrıca Türkiye içinde bölgesel eşitsizlikler gösteriyor.

Yoksulluğa mahkum sınıf atlama şansı olmayan çocuklar...

Doğu ve Güneydoğu'ya, Şırnak'a ve Batman'a gittiğimizde 5 yaş altı çocuklarda bodurluk oranı yüzde 9-10 oluyor. Şırnak'ta, Batman'da her 9-10 çocuktan 1'i bodur. Yaşına göre ileri derecede boy kısalığı içinde. Bu oran Batı'da diyelim ki Ege'de yüzde 1'e düşüyor. Bölgeler arası derin bir eşitsizliğimiz de var. Bu çocuklar zayıf, kavruk, zihinsel (mental) bakımdan yeterince gelişmemiş dolayısıyla eğitim olanaklarından da yeterince yararlanamayan, tutukluk içinde kalabilecek ve yoksulluğa mahkum sınıf atlama şansı olmayan bir biçimde kalırlar. Uzun erimde de aslında dirençleri düşük olur, ortalama yaşam süreleri düşer, yaratıcılıkları sınırlanır. Bu çocuklar erişkin olduklarında ortaya bir bilimsel yapı, bir sanat ürünü, yaratıcı bir roman, bir senaryo, bir estetik ürün, bir mimari ürün koyamazlar. Zeka gelişimleri yeterli olamayacağı için iyi eğitim de alamazlar…

Yoksulun kızı/oğlu yoksul kalır. Köylü, köyü kalır; reaya oğlu reaya!